БРЭ́СЦКІ
Г.В.Сегянюк.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БРЭ́СЦКІ
Г.В.Сегянюк.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БЕЛАРУ́СКІ ДЗЯРЖА́ЎНЫ
назва ў 1924—37 Мінскага музычнага вучылішча імя М.І.Глінкі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Маскоўскі акадэмічны дзіцячы
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Маскоўскі акадэмічны
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
литерату́рно-музыка́льный літарату́рна-
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
музыка́льный
1.
музыка́льный инструме́нт
музыка́льный ве́чер
музыка́льный магази́н
музыка́льное произведе́ние
музыка́льная дра́ма музы́чная дра́ма;
музыка́льное ударе́ние
2. (одарённый музыкальными способностями) музыка́льны;
музыка́льный слух музыка́льны слых;
музыка́льная нату́ра музыка́льная нату́ра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
берасця́нка
‘труба (
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| берасця́нка | берасця́нкі | |
| берасця́нкі | берасця́нак | |
| берасця́нцы | берасця́нкам | |
| берасця́нку | берасця́нкі | |
| берасця́нкай берасця́нкаю |
берасця́нкамі | |
| берасця́нцы | берасця́нках |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
карне́т
‘
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карне́т | карне́ты | |
| карне́та | карне́таў | |
| карне́ту | карне́там | |
| карне́т | карне́ты | |
| карне́там | карне́тамі | |
| карне́це | карне́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
флажале́т
‘
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| флажале́т | флажале́ты | |
| флажале́та | флажале́таў | |
| флажале́ту | флажале́там | |
| флажале́т | флажале́ты | |
| флажале́там | флажале́тамі | |
| флажале́це | флажале́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цы́тра
‘
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| цы́тра | цы́тры | |
| цы́тры | цы́траў | |
| цы́тры | цы́трам | |
| цы́тру | цы́тры | |
| цы́трай цы́траю |
цы́трамі | |
| цы́тры | цы́трах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)