Verbum

грузапад’ёмнасць, -і, ж.

Гранічная вага грузу, які можа быць падняты якім-н. механізмам, вагонам, суднам.

ашаламля́льны, -ая, -ае.

Які можа зрабіць моцнае ўражанне, ашаламіць.

Ашаламляльныя весці.

|| наз. ашаламля́льнасць, -і, ж.

адкідны́, -а́я, -о́е.

Які можа адкідвацца, прымацаваны адным краем.

З адкідным верхам машына.

Адкідное крэсла.

магчы́, магу́, мо́жаш, мо́жа; мог, магла́, -ло́; незак., з інф.

1. Быць у стане, мець магчымасць (рабіць што-н.).

М. працаваць.

2. Мець права, абавязак.

Не можам атэставаць.

3. Абазначае верагоднасць, магчымасць якога-н. дзеяння.

Можа паказацца.

◊

Не магчы (не ўмець) звязаць двух слоў (разм., неадабр.) — пра няўменне прыгожа, звязна гаварыць, выказваць свае думкі.

Не можа быць! — вокліч, які выказвае недавер, сумненне, здзіўленне і пад.

Не можа быць (і) гаворкі — нельга нават і гаварыць аб выкананні, здзяйсненні чаго-н.

|| зак. змагчы́, змагу́, змо́жаш, змо́жа; змог, змагла́, -ло́; змажы́.

апера́бельны, -ая, -ае.

Такі, які можа быць аперыраваны, паддаецца аперацыі¹.

А. хворы.

|| наз. апера́бельнасць, -і, ж.

неабарача́льны, -ая, -ае.

Такі, які не можа развівацца ў адваротным напрамку.

Н. працэс.

|| наз. неабарача́льнасць, -і, ж.

неабвярга́льны, -ая, -ае.

Такі, які не можа быць абвергнуты; пераканальны, бясспрэчны.

Н. факт.

|| наз. неабвярга́льнасць, -і, ж.

невыкана́льны, -ая, -ае.

Такі, што не можа быць выкананы.

Невыканальнае заданне.

Невыканальнае патрабаванне.

|| наз. невыкана́льнасць, -і, ж.

бяспра́ўны, -ая, -ае.

Які пазбаўлены палітычных, грамадзянскіх правоў або не можа іх рэалізаваць.

|| наз. бяспра́ўнасць, -і, ж.