верталёт, -а, М -лёце, мн. -ы, -аў, м.

Лятальны апарат спецыяльнай канструкцыі, прыстасаваны для вертыкальнага ўзлёту і пасадкі.

|| прым. верталётны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэраста́т, -а, М -та́це, мн. -ы, -аў, м.

Лятальны апарат, лягчэйшы за паветра, з корпусам, які напоўнены газам.

|| прым. аэраста́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скораўзды́мнасць, ‑і, ж.

Спец. Скорасць, з якой лятальны апарат набірае вышыню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верталёт, ‑а, М ‑лёце, м.

Лятальны апарат, прыстасаваны для вертыкальнага ўзлёту і пасадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракетапла́н, ‑а, м.

Самалётападобны лятальны апарат, прызначаны для палётаў у шырокім дыяпазоне скорасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэкціро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто ажыццяўляе карэкціроўку.

Лётчык-к.

2. Лятальны апарат або іншае спецыяльнае прыстасаванне, з якіх вядзецца карэкціроўка артылерыйскага агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызямлі́цца, -лю́ся, -лі́шся, -лі́цца; -лі́мся, -ліце́ся, -ля́цца; зак.

Апусціцца на зямлю (пра лятальны апарат, парашутыста).

Верталёт прызямліўся.

|| незак. прызямля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. прызямле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызямлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; -зе́млены; зак., што.

Апусціць на зямлю (лятальны апарат).

П. самалёт.

|| незак. прызямля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прызямле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

aircraft

[ˈerkræft]

n., pl. aircraft

лята́льны апара́т, самалёт; авія́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэльтапла́н, ‑а, м.

Безматорны лятальны апарат з мяккім купалам на трохвугольным каркасе для спартыўнага планіравання.

[Ад назвы грэч. літары «дэльта» (Δ) і слова план.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)