лесапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

Прадпрыемец-капіталіст у галіне лясной прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лясні́чы, ‑ага, м.

Загадчык лясніцтва, спецыяліст па лясной гаспадарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесапрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лясной прамысловасць. Лесапрамысловыя прадпрыемствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесасыраві́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лясной сыравіны. Лесасыравінная база.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаўпара́дкаванне, ‑я, н.

Сукупнасць мерапрыемстваў па арганізацыі і вядзенню лясной гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лютая (р., бас. Лясной) 6/479

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тачыя (р., бас. Лясной) 6/479

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Wldlauf

m -(e)s, -läufe спарт. бег па лясно́й мясцо́васці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лясні́чы, лясні́чый, лыснэ́чы ’загадчык лясніцтва’, ’спецыяліст па лясной гаспадарцы’ (ТСБМ, Яруш.; смарг., Сл. ПЗБ; драг., КЭС), ст.-рус. лѣсничий, укр. лісни́чий, рус. лесни́чий, польск. leśniczy ’тс’. Утворана ад ляснік: lěsьnik‑jь > lěsьničii.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

леса...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да лесу (у 1 і 2 знач.), лясной гаспадаркі, лясны, напр.: лесагадавальнік, лесазнаўства, лесанасенны, лесапасадкі, лесаразвядзенне, лесаўпарадкаванне, лесаўчастак, лесаапрацоўчы, лесагандаль, лесаматэрыял, лесапавал, лесанарыхтоўшчык;

2) які змяшчае лес (у 1 знач.), існуе разам з лесам (у 1 знач.), напр.: лесапарк, лесастэп, лесатундра, лесакустовы, лесагорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)