зве́рскі, -ая, -ае.

1. Уласцівы зверу (у 2 знач.); люты, жорсткі.

Зверскае забойства.

2. Вельмі моцны, надзвычайны (разм.).

З. апетыт.

|| наз. зве́рства, -а, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

inhumane [ˌɪnhju:ˈmeɪn] adj. негума́нны; лю́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лю́тый

1. лю́ты; жо́рсткі; (ярый — ещё) заця́ты;

лю́тый враг лю́ты (жо́рсткі, заця́ты) во́раг;

лю́тый моро́з лю́ты (страшэ́нны) маро́з;

2. (рьяный) прост. заўзя́ты, заця́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жестокосе́рдный бязлі́тасны; бессардэ́чны, лю́ты, неміласэ́рны; жо́рсткі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каніба́л, ‑а, м.

Кніжн.

1. Людаед.

2. перан. Незвычайна жорсткі, люты чалавек.

[Фр. cannibale з ісп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прежесто́кий разг. бязлі́тасны, (ве́льмі) лю́ты, (ве́льмі) жо́рсткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Feb. (пісьмовае скар. ад February) лю́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ferocious [fəˈrəʊʃəs] adj. лю́ты, раз’ю́шаны, раз’я́траны, жо́рсткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неукроти́мый неўтаймо́ўны, неўтаймава́ны; (неудержимый) нястры́мны, няўпы́нны; (неистовый) шалёны; (яростный) лю́ты;

неукроти́мый гнев шалёны (лю́ты) гнеў;

неукроти́мые поры́вы нястры́мныя (шалёныя) пары́вы;

неукроти́мый зверь шалёны (лю́ты) звер;

неукроти́мый дух неўтаймо́ўны (неўтаймава́ны) дух;

неукроти́мый нрав неўтаймо́ўны (неўтаймава́ны, шалёны, лю́ты) но́раў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэ́рбер, ‑а, м.

Уст.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — люты трохгаловы сабака са змяіным хвастом, які ахоўваў уваход у падземнае царства.

2. перан. Злосны, люты вартавы. — То павольна! — крыкнуў Нявіднаму чорны астрожны цэрбер і штурхануў яго ў плечы. Колас.

[Ад лац. Cerberus з грэч. Kérberos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)