прежесто́кий разг. бязлі́тасны, (ве́льмі) лю́ты, (ве́льмі) жо́рсткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Feb. (пісьмовае скар. ад February) лю́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ferocious [fəˈrəʊʃəs] adj. лю́ты, раз’ю́шаны, раз’я́траны, жо́рсткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неукроти́мый неўтаймо́ўны, неўтаймава́ны; (неудержимый) нястры́мны, няўпы́нны; (неистовый) шалёны; (яростный) лю́ты;

неукроти́мый гнев шалёны (лю́ты) гнеў;

неукроти́мые поры́вы нястры́мныя (шалёныя) пары́вы;

неукроти́мый зверь шалёны (лю́ты) звер;

неукроти́мый дух неўтаймо́ўны (неўтаймава́ны) дух;

неукроти́мый нрав неўтаймо́ўны (неўтаймава́ны, шалёны, лю́ты) но́раў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

цэ́рбер, ‑а, м.

Уст.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — люты трохгаловы сабака са змяіным хвастом, які ахоўваў уваход у падземнае царства.

2. перан. Злосны, люты вартавы. — То павольна! — крыкнуў Нявіднаму чорны астрожны цэрбер і штурхануў яго ў плечы. Колас.

[Ад лац. Cerberus з грэч. Kérberos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́рбер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: люты трохгаловы сабака са змяіным хвастом, які ахоўваў уваход у пекла.

2. перан. Злосны, пільны вартавы, які жорстка абмяжоўвае чыю-н. свабоду (кніжн.).

Бязлітасны цэнзурны ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

atrocity [əˈtrɒsəti] n. лю́тасць; лю́ты ўчы́нак; жо́рсткасць, зве́рства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Febr.

= Februar – люты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

okrutny

люты, бязлітасны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жесточа́йший превосх. ст. са́мы бязлі́тасны, надзвы́чай лю́ты, страшэ́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)