спорт, -у, М -рце, м.
1. Фізічныя практыкаванні для развіцця і загартоўкі, умацавання арганізма.
Лыжны с.
2. Фізічныя практыкаванні як прафесійны занятак з мэтай дасягнення высокіх вынікаў у спаборніцтвах (напр., гімнастыка, бокс, барацьба, футбол і інш.).
3. перан. Занятак, які з’яўляецца прадметам азартнага захаплення.
Камп’ютарныя гульні — нездаровы с.
|| прым. спарты́ўны, -ая, -ае.
С. комплекс.
Спартыўныя гульні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
maraton, ~u
м. спарт. марафон;
maraton narciarski — лыжны марафон
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прабе́г, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. прабягаць — прабегчы (у 1, 2 знач.).
2. Спартыўнае спаборніцтва па бегу, яздзе. Лыжны прабег.
3. Спец. Знаходжанне якога‑н. транспартнага сродку ў дарозе, у эксплуатацыі. Падрыхтаваць машыны да прабегу.
4. Спец. Адлегласць, пройдзеная якім‑н. транспартным сродкам. Планавы прабег аўтамабіляў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schílauf
m -(e)s, -läufe хадзьба́ на лы́жах [на і́ртах], лы́жны спорт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
крос
(рус. кросс, ад англ. to cross = перасякаць, пераходзіць)
від спартыўнага спаборніцтва, спартыўны бег або гонкі па няроўнай мясцовасці (напр. лыжны к).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Schísport
m -s лы́жны спорт
~ tréiben* — займа́цца лы́жным спо́ртам, хадзі́ць на лы́жах [на і́ртах]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прабе́г, -гу м., в разн. знач. пробе́г;
лы́жны п. — лы́жный пробе́г;
цеплаво́з знахо́дзіўся ў ~гу дво́е су́так — теплово́з находи́лся в пробе́ге дво́е су́ток
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
outfit [ˈaʊtfɪt] n.
1. адзе́нне, касцю́м (спецыяльнага прызначэння);
a skiing outfit лы́жны касцю́м;
a wedding outfit шлю́бны ўбор
2. infml кама́нда, кампа́нія, гру́па (людзей, якія працуюць разам)
3. абсталява́нне, апарату́ра, набо́р інструме́нтаў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
трамплі́н
(фр. tremplin)
1) спартыўнае збудаванне або прыстасаванне для адштурхоўвання пры скачках (напр. лыжны т.);
2) перан. зыходны пункт для якой-н. дзейнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
трамплі́н м спарт, тс перан Sprúngbrett n -(e)s, -er, Sprúngschanze f -, -n, Skísprungschanze [´ʃi:-] f (лыжны);
◊ карыста́цца чым-н як трамплі́нам etw. als Sprúngbrett benútzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)