onionskin

[ˈʌnjənskɪn]

n.

1) луска́ цыбу́лі

2) то́нкая паўпразры́стая папе́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чы́псы

(англ. chips, ад chip = луска)

бульба ў выглядзе хрусткіх лустачак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лу́сачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш. да луска.

2. Разм. Асобная пласцінка лускі. Лусачка сасновай кары. Лусачка пупышкі.

3. Мікраскапічная хіцінавая пласцінка на целе некаторых членістаногіх жывёлін (галоўным чынам насякомых).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scale​1 [skeɪl] n.

1. луска́, лускаві́нка;

a lizard’s scale луска́ я́шчаркі

2. то́нкі слой, плёнка, шалупі́нне;

scrape off scale саскраба́ць шалупі́нне

3. на́кіп (на чайніку)

4. зубны́ ка́мень

♦

remove the scales from the eyes расплю́шчыць во́чы (на рэальны стан спраў);

Scales fell from his eyes. Заслона спала з яго вачэй.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шалупі́нне н Schále f -, -n, Hülse f -, -n; Schúppe f -, -n (луска);

бульбяно́е шалупі́нне Kartóffelschalen pl, Péllen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лепідаптэрало́гія

(ад гр. lepis, -idos = луска + pteron = крыло + -логія)

раздзел энтамалогіі, які вывучае матылькоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АКАНТО́ДЫ

(Acanthodei),

клас вымерлых рыб. Вядомы з адкладаў позняга сілуру — ранняй пермі Еўразіі, Паўн. Амерыкі, Аўстраліі, Антарктыды. 4 атрады. На Беларусі рэшткі акантод (луска, шыпы) знойдзены ў адкладах ніжняга і сярэдняга дэвону. Жылі пераважна ў прэсных вадаёмах з імклівым цячэннем, радзей у лагунах і морах. У асноўным планктафагі. Магчыма, ад прымітыўных акантод адасобіліся храстковыя і касцявыя рыбы.

Даўж. да 0,5 м. Цела верацёнападобнае, з дробнымі касцявымі пласцінамі на галаве, з шыпамі (іхтыядаруліты) перад усімі плаўнікамі, акрамя хваставога. Луска ганоіднага тыпу.

т. 1, с. 185

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ктэно́ідны

(ад гр. kteis, -enos = грэбень + -оід);

к-ая луска — разнавіднасць касцявой лускі касцістых рыб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лепідалі́т

(ад гр. lepis, -idos = луска + -літ)

мінерал класа сілікатаў пераважна фіялетавага колеру, часам бясколерны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Пэ́рга ’пчаліны хлеб’ (гродз., Сцяшк. Сл.), пэрфа ’пярга’ (свісл., Сл. ПЗБ). “Абеларушаны” паланізм pierzga ’тс’ або pierzch ’пыл, луска’, гл. пярга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)