культурная

культу́рны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	культу́рны	культу́рная	культу́рнае	культу́рныя
Р.	культу́рнага	культу́рнай культу́рнае	культу́рнага	культу́рных
Д.	культу́рнаму	культу́рнай	культу́рнаму	культу́рным
В.	культу́рны (неадуш.) культу́рнага (адуш.)	культу́рную	культу́рнае	культу́рныя (неадуш.) культу́рных (адуш.)
Т.	культу́рным	культу́рнай культу́рнаю	культу́рным	культу́рнымі
М.	культу́рным	культу́рнай	культу́рным	культу́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

культу́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	культу́рны	культу́рная	культу́рнае	культу́рныя
Р.	культу́рнага	культу́рнай культу́рнае	культу́рнага	культу́рных
Д.	культу́рнаму	культу́рнай	культу́рнаму	культу́рным
В.	культу́рны (неадуш.) культу́рнага (адуш.)	культу́рную	культу́рнае	культу́рныя (неадуш.) культу́рных (адуш.)
Т.	культу́рным	культу́рнай культу́рнаю	культу́рным	культу́рнымі
М.	культу́рным	культу́рнай	культу́рным	культу́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спа́дчына, -ы, ж.

1. Маёмасць, якая пасля смерці яе ўладальніка пераходзіць у чыю-н. уласнасць.

Бацькоўская с.

2. Пераход маёмасці памёршага да яго спадкаемцаў (спец.).

3. З’явы культурнага жыцця, побыту, укладу, якія ўнаследаваны ад мінулых эпох, папярэдніх дзеячаў.

Культурная с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карп, ‑а, м.

Прэснаводная рыба сямейства карпавых, якая разводзіцца ў сажалках, штучных вадаёмах; культурная разнавіднасць сазана.

•••

Люстраны карп — карп з рэдкай блішчастай луской.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cultural [ˈkʌltʃərəl] adj. культу́рны, які́ мае адно́сіны да культу́ры;

cultural activities культу́рная дзе́йнасць;

a cultural centre культу́рны цэнтр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

першапрычы́на, ‑ы, ж.

Асноўная, першапачатковая прычына чаго‑н. Багатая культурная спадчына, атрыманая Беларуссю ад XI–XIII стст.. была для яе ўвогуле адной з першапрычын далейшага шырокага культурнага развіцця. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культу́рны в разн. знач. культу́рный;

~ная рэвалю́цыя — культу́рная револю́ция;

к. чалаве́к — культу́рный челове́к;

~ныя на́выкі — культу́рные на́выки;

~ная камі́сія — культу́рная коми́ссия;

~ныя раслі́ны — культу́рные расте́ния;

к. слой зямлі́ — культу́рный слой земли́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяло́, -а́, мн. сёлы і (з ліч. 2, 3, 4) сялы́, сёл, н.

1. Вялікая вёска, гаспадарчы і адміністрацыйны цэнтр сельскага раёна для навакольных паселішчаў, а таксама любы населены пункт негарадскога тыпу.

Працаўнікі сёл.

2. зб. Сельская мясцовасць, яе жыхары.

Культурная работа на сяле.

|| прым. се́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gepflégt

a дагле́джаны, вы́пешчаны

~e Spráche — культу́рная мо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

духоўна-культурны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	духоўна-культурны	духоўна-культурная	духоўна-культурнае	духоўна-культурныя
Р.	духоўна-культурнага	духоўна-культурнай духоўна-культурнае	духоўна-культурнага	духоўна-культурных
Д.	духоўна-культурнаму	духоўна-культурнай	духоўна-культурнаму	духоўна-культурным
В.	духоўна-культурны духоўна-культурнага	духоўна-культурную	духоўна-культурнае	духоўна-культурныя
Т.	духоўна-культурным	духоўна-культурнай духоўна-культурнаю	духоўна-культурным	духоўна-культурнымі
М.	духоўна-культурным	духоўна-культурнай	духоўна-культурным	духоўна-культурных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum