го́ласна нареч.

1. вслух;

гавары́ць г. — говори́ть вслух;

2. громогла́сно; во всеуслы́шание;

г. заяві́ць — громогла́сно заяви́ть;

3. гро́мко;

г. крыча́ць — гро́мко крича́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перекрёсток м. скрыжава́нне, -ння ср.; (перепутье) ро́стань, -ні ж.; (распутье) раздаро́жжа, -жжа ср.;

крича́ть на всех перекрёстках крыча́ць усі́м і ўсю́ды (пра што-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лупі́цца I несов.

1. (о коже и т.п.) лупи́ться, шелуши́ться;

2. страд. обдира́ться; лупи́ться; см. лупі́ць I 1

лупі́цца II несов., прост. драть го́рло, крича́ть, ора́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́ма нареч., разг.

1. (о плаче, крике и т.п.) исто́шно, ди́ко;

ба́бы н. галасі́лі — ба́бы исто́шно голоси́ли;

2. ти́хо, безмо́лвно;

н. крыча́цькрича́ть благи́м ма́том; реве́ть белу́гой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неи́стовый

1. шалёны; (яростный) раз’ю́шаны; лю́ты; (безудержный) нястры́мны, страшэ́нны;

неи́стовые аплодисме́нты гара́чыя апладысме́нты;

неи́стовый плач нястры́мны плач;

неи́стовые вы́ходки шалёныя вы́хадкі;

2. (одержимый) утрапёны; па́лкі;

крича́ть неи́стовым го́лосом крыча́ць не́мым го́ласам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зява́ць I несов., разг. зева́ть;

з. фігу́ру за фігу́райшахм. зева́ть фигу́ру за фигу́рой

зява́ць II несов., обл. (громко кричать) ора́ть, зева́ть;

з. на ўсё го́рла — ора́ть (зева́ть) во всё го́рло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шуме́ть несов.

1. шуме́ць; (громко разговаривать) гамані́ць; (кричать) крыча́ць;

лес шуми́т лес шумі́ць (гамо́ніць);

лю́ди шумя́т лю́дзі гамо́няць (крыча́ць);

2. перен., безл. шуме́ць;

шуми́т в уша́х шумі́ць у вуша́х (у вушшу́);

в голове́ шуми́т у галаве́ шумі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

реве́ть несов.

1. в разн. знач. раўці́;

бык ревёт бык раве́;

реве́ла буря раўла́ бу́ра;

реву́т мото́ры раву́ць мато́ры;

2. (о животных) раўці́, рыка́ць;

3. (громко кричать) раўці́;

4. (громко плакать) разг. раўці́, ру́мзаць;

реве́ть белу́гой раўці́ не́мым го́ласам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крык (род. кры́ку) м.

1. крик; вскрик; вопль; (гусиный, лебединый) клик;

к. аб дапамо́зе — крик (вопль) о по́мощи;

2. шум, галдёж;

кры́кам крыча́ць — кри́ком крича́ть;

апо́шні к. мо́ды — после́дний крик мо́ды;

к. душы́ — крик души́;

зайсці́ся ад ~ку — изойти́ кри́ком

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́цца несов.

1. (разрываться) рва́ться;

2. (изнашиваться) трепа́ться;

3. (наносить царапины когтями) цара́паться;

4. разг. кара́бкаться, лезть (с трудом);

д. на дрэ́ва — кара́бкаться (лезть) на де́рево;

5. разг. крича́ть;

6. страд. рва́ться, дра́ться; трепа́ться; тере́ться; ру́шиться; см. драць 1-3, 6, 7

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)