краявы́ гл. край¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

непача́ты непоча́тый;

◊ н. край — непоча́тый край

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ускра́ек, -ра́йку м. край;

у. ле́су — край ле́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абза́, -ы́, ж.

Неабрэзаны край дошкі.

Дошка з абзой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Чити́нская о́бласть ист. Чыці́нская во́бласць; (ныне) Забайка́льский край Забайкальскі край.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

цели́нный цалі́нны;

цели́нный край ист. Цалі́нны край;

цели́нные зе́мли цалі́нныя зе́млі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

узле́сак, -ску, мн. -скі, -скаў, м. і узле́ссе, -я, н.

Край лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

обетова́нный запаве́тны, абяца́ны;

обетова́нная земля́ запаве́тная зямля́;

обетова́нный край книжн. запаве́тны край.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

блаславе́нны, -ая, -ае.

Варты падзякі, хвалы, захаплення; шчаслівы, багаты.

Б. час.

Б. край.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́дні, -яя, -яе.

Звернуты ўперад. які знаходзіцца наперадзе.

Пярэднія лапы. П. край абароны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)