krawiec

м. кравец;

krawiec męski — мужчынскі кравец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гарсэ́тнік, ‑а, м.

Кравец, які шые гарсэты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадні́чнік, ‑а, м.

Кравец, які шые спадніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурду́тнік, ‑а, м.

Кравец, які шые сурдуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поши́вщик пашы́ўшчык, -ка м.; (портной) краве́ц, род. краўца́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кажу́шнік, ‑а, м.

Разм. Кравец, які шые кажухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяце́льшчык, ‑а, м.

Кравец, які спецыяльна займаецца абкідваннем петляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schéidermeister

m -s, - краве́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абшыва́ла, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Той, хто ўсіх абшывае; кравец. Тут, дзе бацька ягоны — вандроўны кравец, На ўсю воласць Адзін абшывала, ад Шацілак у Пайду, Ад Найды ў Дварэц Пахадзіў гэтым шляхам нямала. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куцюр’е́

(фр. couture = кравец)

1) закройшчык высокага класа, майстар шыцця;

2) стваральнік моды ў адзенні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)