ма́рны, -ая, -ае.

1. Дарэмны, бескарысны.

Марныя намаганні.

2. Змарнелы, чэзлы, худасочны.

М. конік той ледзь цягне.

|| наз. ма́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пле́сціся, пляту́ся, пляце́шся, пляце́цца; пляцёмся, плецяце́ся, пляту́цца; плёўся, пляла́ся, -ло́ся; пляці́ся; незак. (разм.).

Ісці павольна, ледзь перастаўляючы ногі.

Конік ледзь плёўся ад стомы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hobbyhorse

[ˈhɑ:bɪhɔrs]

n.

1) дзіця́чы ко́нік-заба́ўка, кіёк з ко́нскай галаво́ю

2) ко́нік-го́йдалка

3) ко́нік на карусэ́лі

4) канёк -ька́ m., улюбёная тэ́ма гу́таркі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rocking horse

дзіця́чы ко́нік-го́йдалка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скакуне́ц, ‑нца, м.

Абл. Конік. У садзе цэлую ноч .. стракаталі скакунцы. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nag​2 [næg] n.

1. infml, dated стары́ конь; каня́ка, кля́ча

2. ко́нік, по́ні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лоша́дка ж., ласк. ко́нік, -ка м.;

игра́ть в лоша́дки гуля́ць у ко́ні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gráshüpfer

m -s, - заал. ко́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pasikonik

м. заал. конік (Tettigonia L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Скаку́н ‘конік’ (Сл. ПЗБ, ТС; гродз., стол., Жыв. св.), ‘жук, які пералятае нібы скачкамі’ (ТСБМ), ‘блыха’ (Сл. ПЗБ, Жыв. сл., Шатал.), скак ‘конік’ (Мат. Гом.), скакуне́ц ‘тс’ (ТСБМ), скачы́ха ‘блыха’ (Нар. словатв.). Да скака́ць; параўн. рус. скакуне́ц ‘блыха’, укр. скаку́н ‘конік’, скакуле́ць ‘блыха’, балг. скаку́лец ‘конік’, макед. скакалец, скакунец ‘тс’; гл. Фасмер, 3, 630.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)