контр-апро́шы

(фр. contreapproches, ад contre = супраць + approche = набліжэнне)

ходы злучэння, якія асаджаныя ў крэпасці войскі пракладвалі насустрач апрошам праціўніка з мэтай контратакі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

recrimination

[rɪ,krɪmɪˈneɪʃən]

n.

контр-абвінава́чаньне, узае́мнае абвінава́чаньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kontradmirał

м. контр-адмірал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ві́цэ-адміра́л, ‑а, м.

Воінскае званне вышэйшага каманднага саставу ваенна-марскога флоту, сярэдняе паміж контр-адміралам і адміралам. // Асоба, якая мае такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kónteradmiral

m -s, -e вайск. контр-адміра́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

контрпрае́кт

(ад контр- + праект)

праект у адказ на іншы праект.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

контррэлье́ф

(ад контр- + рэльеф)

заглыбленая ў плоскасць выява; від рэльефу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

контрша́нсы

(ад контр- + шансы)

сустрэчныя шансы на атрыманне перавагі ў шахматнай гульні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ві́цэ-адміра́л

(ад віцэ- + адмірал)

воінскае званне ў ваенна-марскім флоце, сярэдняе паміж контр-адміралам і адміралам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БО́ФАРТА ШКАЛА́,

служыць для ацэнкі сілы ветру ў балах па яго ўздзеянні на наземныя прадметы або па хваляванні на моры. Распрацавана ў 1806 англ. контр-адміралам Ф.Бофартам. З цягам часу мянялася і ўдакладнялася. У 1963 прынята Сусв. метэаралагічнай арг-цыяй (гл. табл.).

т. 3, с. 223

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)