clinic

[ˈklɪnɪk]

n.

клі́ніка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

psychiatric [ˌsaɪkiˈætrɪk]adj. псіхіятры́чны;

a psychiatric clinic псіхіятры́чная клі́ніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

teaching hospital [ˌti:tʃɪŋˈhɒspɪtəl] n. клі́ніка пры медыцы́нскай вышэ́йшай устано́ве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

танатало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае прычыны смерці, клініка-марфалагічныя праяўленні і дынаміку памірання.

[Ад грэч. thánatos — смерць і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Klínik

f -, -en клі́ніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lecznica

ж. лячэбніца; бальніца; клініка; лякарня;

lecznica dla zwierząt — ветэрынарная клініка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

псіхіятры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да псіхіятрыі. // Прызначаны для лячэння псіхічных хворых, назірання над імі. Псіхіятрычная клініка. Псіхіятрычная бальніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

venereal disease [vəˈnɪəriəldɪˌzi:z] n. med. венеры́чная хваро́ба;

a venereal disease clinic венералагі́чная клі́ніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нервовахво́ры, ‑ая, ‑ае.

Чалавек, у якога назіраецца нервовая хвароба. Нервовахворы чалавек. / у знач. наз. нервовахво́ры, ‑ага, м.; нервовахво́рая, ‑ай, ж. Клініка для нервовахворых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клініцы́ст

(ад клініка)

урач, які працуе ў клініцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)