стокле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які раздзелены на сто клетак (пра шашачную дошку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цытало́гія, ‑і, ж.

Навука пра ўзнікненне, будову, развіццё і жыццядзейнасць клетак.

[Ад грэч. kýtos — ёмішча, клетка і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клятча́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Арганічнае рэчыва, з якога складаецца абалонка клетак расліны.

2. Рыхлая падскурная злучальная тканка ў арганізме чалавека і жывёлы.

|| прым. клятча́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

У шашачнай гульні — шашка, якая была даведзена да апошняга рада клетак на полі праціўніка і атрымала права перасоўвацца на любую колькасць клетак уперад або назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cellular

[ˈseljələr]

adj.

1) кле́тачны

2) які́ склада́ецца з кле́так

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мнагакле́тачны, ‑ая, ‑ае.

У біялогіі: які складаецца з вялікай колькасці клетак. Мнагаклетачныя арганізмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндапла́зма, ‑ы, ж.

Унутраны, прылеглы да ядра слой цытаплазмы жывёльных і раслінных клетак.

[Ад грэч. éndon — унутры і plásma — вылепленае, аформленае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cellular [ˈseljələ] adj.

1. кле́тачны, які́ складаецца з кле́так;

cellular tissue biol., chem. клятча́тка

2. ячэ́істы, сотападо́бны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крыжава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Гульня-задача, у якой фігуру з перакрыжаванымі радамі клетак патрэбна запоўніць літарамі так, каб па вертыкалі і гарызанталі атрымаліся патрэбныя словы; красворд.

|| прым. крыжава́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

некро́з, ‑а, м.

Спец. Амярцвенне групы клетак, органа або яго часткі ў жывым арганізме.

[Грэч. nékrōsis — амярцвенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)