класси́ческий класі́чны;

класси́ческое образова́ние класі́чная адука́цыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

класі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Створаны класікам, класікамі (у 1 знач.); узорны, дасканалы. Паэма «Новая зямля» Я. Коласа справядліва лічыцца класічным тварам беларускай літаратуры. Шкраба. Руская класічная літаратура велічна тым, што з’яўлялася люстрам рэвалюцыі. Пшыркоў. // Тыповы, асабліва характэрны. Класічны прыклад. Беларусь — краіна класічнай партызанскай барацьбы. □ [Купала] стварыў класічныя ўзоры лірыкі, ліра-эпічнай паэмы. Івашын. // Разм. Лепшы ў сваім родзе; выдатны. Класічны падарунак.

2. Які мае адносіны да класіцызму (у 1 знач.), уласцівы паслядоўнікам гэтага напрамку. Класічная паэма.

3. Які мае адносіны да старажытных грэкаў і рымлян; антычны. Класічная грэчаская мова. Класічная антычная літаратура. // Звязаны з вывучэннем антычных моў і літаратуры. Класічнае аддзяленне філалагічнага факультэта. Класічная адукацыя. Класічная гімназія.

4. Які адпавядае ідэалу хараства ў рымлян і грэкаў; правільны. Класічны профіль. Класічны нос.

•••

Класічная барацьба гл. барацьба (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Graeco-Roman wrestling [ˌgri:kəʊrəʊmənˈreslɪŋ] n. sport класі́чная барацьба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

statuesque [ˌstætʃuˈesk] adj. fml ве́лічны, манумента́льны;

statuesque beauty класі́чная прыгажо́сць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

класі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. класі́чны класі́чная класі́чнае класі́чныя
Р. класі́чнага класі́чнай
класі́чнае		 класі́чнага класі́чных
Д. класі́чнаму класі́чнай класі́чнаму класі́чным
В. класі́чны (неадуш.)
класі́чнага (адуш.)		 класі́чную класі́чнае класі́чныя (неадуш.)
класі́чных (адуш.)
Т. класі́чным класі́чнай
класі́чнаю		 класі́чным класі́чнымі
М. класі́чным класі́чнай класі́чным класі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

класі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. класі́чны класі́чная класі́чнае класі́чныя
Р. класі́чнага класі́чнай
класі́чнае		 класі́чнага класі́чных
Д. класі́чнаму класі́чнай класі́чнаму класі́чным
В. класі́чны (неадуш.)
класі́чнага (адуш.)		 класі́чную класі́чнае класі́чныя (неадуш.)
класі́чных (адуш.)
Т. класі́чным класі́чнай
класі́чнаю		 класі́чным класі́чнымі
М. класі́чным класі́чнай класі́чным класі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

драматургі́я, -і, ж.

1. Драматычнае мастацтва.

2. Тэорыя пабудовы драматычных твораў.

Курс драматургіі.

3. зб. Сукупнасць драматычных твораў якога-н. пісьменніка, эпохі і пад.

Руская класічная д.

Д.

Кандрата Крапівы.

|| прым. драматургі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

класі́чны klássisch;

класі́чная адука́цыя humanístische Bíldung;

класі́чная гімна́зія humanístisches Gymnásium;

класі́чная літарату́ра klássische Literatúr;

2. (найлепшы) klássisch, vórbildlich, volléndet;

3. (характэрны) týpisch, klássisch;

класі́чны пры́клад Schúlbeispiel n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гімна́зія, ‑і, ж.

У дарэвалюцыйнай Расіі і некаторых зарубежных краінах — агульнаадукацыйная сярэдняя навучальная ўстанова. Жаночая гімназія. Класічная гімназія.

[Ад грэч. gymnásion — месца для гімнастычных практыкаванняў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філало́гія, ‑і, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць літаратуру і мову. Славянская філалогія. Класічная філалогія. Акадэмік Я.Ф. Карскі з’яўляецца заснавальнікам беларускай філалогіі.

[Ад грэч. philéō — люблю і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)