па́тэр, ‑а, м.

Каталіцкі манах у сане свяшчэнніка або дыякана, а таксама каталіцкі свяшчэннік наогул.

[Ад лац. pater — бацька.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касцёл, ‑а, м.

Польскі каталіцкі храм.

[Польск. kościół.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

friar [ˈfraɪə] n. каталі́цкі мана́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аба́т, -а, М аба́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Настаяцель мужчынскага каталіцкага манастыра.

2. У Францыі: каталіцкі свяшчэннік.

|| прым. аба́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аба́цтва, ‑а, н.

Каталіцкі манастыр са сваімі ўладаннямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

friary [ˈfraɪəri] n. мужчы́нскі кля́штар; каталі́цкі манасты́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

monastery [ˈmɒnəstri] n. манасты́р (мужчынскі); кля́штар (каталіцкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rzym.-kat.

= rzymskokatolicki — рымска-каталіцкі, каталіцкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кюрэ́, нескл., м.

Каталіцкі прыходскі свяшчэннік у Францыі, Бельгіі і некаторых іншых краінах.

[Фр. curé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Roman Catholic

ры́мска-каталі́цкі, каталі́цкі (пра касьцёл і ве́рнікаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)