Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вушак; касяк (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Верая́ ’шулы, на якіх вісяць дзверы’ (БРС, Касп., Арх. Бяльк.); ’слуп, на які навешваюцца вароты’ (Гарэц.), верая́ ’тс’ (Шн.), вірая́ (Рам.), верія́ ’саха ў студні, з жураўлём’ (ДАБМ, 808). Параўн. і вары́йка ’перакладзіна, жардзіна, якой закрываюць вароты’ (Лысенка, ССП). Рус.верея́ ’касяк, слуп у дзвярах, варотах’, укр.вере́я ’вось, на якой ходзяць дзверы’, ст.-рус.верѣя, ст.-слав.верѣꙗ, славен.veréja ’дзвярны касяк’, чэш.veřeje, славац.veraj, польск.wierzeja. Прасл.*verěja (*vereja?, *verajь?, *veraja?). Параўн. слав.*vorъ ’шула, жардзіна’, *verti ’закрываць; адкрываць і да т. п.’ (гл. варо́ты) (Фасмер, 1, 298; Траўтман, 351–352). Параўн. яшчэ верая́ ’ўзгорак’ (Яшк.), якое, бясспрэчна, звязана з верая́ ’шула, слуп’ (Яшкін прыводзіць з Слаўгарадчыны верая́ ’ўзгорак; вароты з дзвюх палавін; шула, слуп’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ławica
ж.
1. мель; меліна;
2.касяк (рыбы);
3.геал. лава, пласт
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
парадзе́ць, ‑ее; зак.
Стаць радзейшым, менш частым. Калісьці дрэвы абступалі ўвесь шлях, а цяпер яны вельмі парадзелі.Грамовіч.Грымоты неўзабаве пачалі аддаляцца і заціхаць, дождж парадзеў, і навокал пасвятлела.Сіняўскі.Леў Раманавіч канчаткова пераканаўся, што вельмі пастарэў: парадзелі валасы, паблеклі вочы.Асіпенка.// Паменшыцца па колькасці. Кінулася ў вочы, як парадзелі за ноч падраздзяленні.Мележ.Касяк гусей над борам парадзеў.Барадулін.// Стаць празрыстым, менш густым. Калі больш павіднела і туман парадзеў, стаў відаць супроцьлеглы бераг.Шамякін.Дзесьці далёка на ўсходзе пачынаўся золак, і ледзь-ледзь парадзела цемра.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
łamany
łaman|y
1. ламаны;
mówić ~ą angielszczyzną — размаўляць на ламанай англійскай мове;
2. дроб (пры абазначэнні нумароў на дакументах і інш.); касяк;
zero osiem ~e przez piętnaście — (08/15) нуль восем дроб пятнаццаць (нуль восем касяк пятнаццаць)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
статак, чарада, гурт / коней: табун / авечак: атара / рыб ці птушак: касяк
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
joint
[dʒɔɪnt]1.
n.
1) ме́сца злучэ́ньня
2) суста́ў -ву m., сучляне́ньне n.
3) Bot. кале́нца на сьцябле́
4) informalкася́к -а́m (цыга́рка з марыхуа́най)
5) informal ме́сца да сустрэ́чаў, забяга́лаўка
2.
v.t.
1) спалуча́ць, сучляня́ць (суста́вам)
2) падганя́ць; прыла́джваць (дэта́лі)
3.
adj.
супо́льны, злу́чаны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Віз ’асётр, бялуга’ (Інстр. II), ст.-бел.визина ’бялужына’ (1582 г.). Укр.виз ’рыба, Acipenser schypa’; ’Huso Huso’, рус.визи́га, вязи́га ’сухажылле ў чырвоных рыб’; ’звязкі ўздоўж хрыбеціна’, виз ’важак у рыб, за якім ідзе касяк асятровых рыб’, польск.wyza, wyzina, в.-луж.wyz ’бялуга’, чэш.vyza velká ’тс’, vyza malá ’калуга’, славац.vyza ’асятровая прэснаводная рыба’, славен.víza ’Acipenser huso’, серб.-харв.виза, балг.виза. Прасл.vyzъ/vyza. Запазычанне з герм. мовы, якое сцвярджаецца этымолагамі (параўн. Гараеў, 48; Голуб, 342; Міклашыч, 398; Брукнер, 640; Махэк₂, 705; Кнежа, 782; Фасмер, J, 313; Шанскі, 1, В, 94; КЭСРЯ, 81; БЕР, 1, 146), вельмі няпэўнае. Ст.-бел. форма визина неабавязкова запазычана з польск. (як мяркуе Булыка, Запазыч., 62). Гэта нармальнае ўтварэнне на ‑ina са значэннем мяса; параўн. бараніна, свініна і г. д.