каралавы востраў у Вест-Індыі, у групе Наветраных а-воў (архіпелаг М.Антыльскія а-вы). Тэр. дзяржавы Антыгуа і Барбуда. Пл. 280 км². Выш. да 402 м. Клімат трапічны, пасатны, гарачы. Ападкаў каля 1300 мм за год. Адкрыты Х.Калумбам (1493).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
koralowy
koralow|y
каралавы;
rafa ~a — каралавы рыф;
bez ~y бат. бузіна чырвоная (Sambucus racemosa L.);
kalina ~a бат. каліна звычайная (Viburnum opulus L.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кара́лм Korálle f -, -n;
кара́лавы во́страў Korálleninsel f -, -n, Atóll m -s, -e;
кара́лавыя па́церкі Korállen pl, Korállenhalsband n -es, -bänder
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АТО́Л
(англ. Atoll ад мальдыўскага),
каралавы востраў, які мае форму суцэльнага або разарванага кальца, што акружае лагуну невял. глыбіні (да 100 м). Утвараюцца ў выніку росту каралавых рыфаў па перыферыі а-воў пераважна вулканічнага паходжання, якія павольна апускаюцца. Звычайна невял., іншы раз дасягаюць 50 км і больш у дыяметры. Пашыраны паасобку і архіпелагамі ў трапічных шыротах Ціхага і Індыйскага акіянаў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
coral
[ˈkɔrəl]1.
n.
1) кара́л -у m.
2) кара́лава-чырво́ны ко́лер
2.
adj.
1) кара́лавы
a coral necklace — кара́лі
2) кара́лавага ко́леру, чырво́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
палі́п
(гр. polypus = мнаганогі)
1) адзіночны або каланіяльны арганізм, які вядзе сядзячы спосаб жыцця (параўн.медуза); пераважна марская кішачнаполасцевая жывёліна з целам цыліндрычнай формы, што мае на верхнім баку рот, акружаны шчупальцамі, а на ніжнім — прысоскі, якімі яна прымацоўваецца да нерухомага прадмета (напр.каралавы п.);
2) мед. гладкае або варсінчатае паталагічнае ўтварэнне на слізістай абалонцы (носа, маткі і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)