удзе́л¹, -у, м.

Сумесная дзейнасць пры выкананні чаго-н., супрацоўніцтва ў чым-н.

Прыняць у. у спаборніцтвах.

Канцэрт з удзелам вядомых артыстаў эстрады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцэрта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, які дае канцэрт (у 1 знач.).

|| ж. канцэрта́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шо́у, нескл., н.

1. Пышнае эстраднае відовішча.

Канцэрт-ш.

Ілюзійнае ш. (у цырку).

2. перан. Што-н. паказное, разлічанае на шумны знешні эфект.

Палітычнае ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заклю́чны, ‑ая, ‑ае.

Апошні, завяршальны. Заключны канцэрт. Заключнае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Unterháltungskonzert

n -s, -e канцэ́рт лёгкай му́зыкі, эстра́дны канцэ́рт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кінаканцэ́рт

(ад кіна- + канцэрт)

канцэрт песень і музычных твораў з кінафільмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мімае́здам, прысл.

Разм. Праездам, па дарозе. Скрыпач мімаездам даў канцэрт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёканцэ́рт, ‑а, М ‑рце, м.

Канцэрт, які перадаецца па радыё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

koncert, ~u

м. канцэрт;

koncert życzeń — канцэрт па заяўках;

koncert organowy — арганны канцэрт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абанеме́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абанемента. Абанементная плата. Абанементны канцэрт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)