Verbum

анлайнавы слоўнік

рэ́гбі, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня, якая заключаецца ў тым, што ігракі стараюцца закінуць вялікі авальны мяч у вароты саперніка або ўбегчы туды з мячом, а таксама адпаведны від спорту.

|| прым. рэгбі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баскетбо́л, ‑а, м.

Камандная спартыўная гульня, пры якой кожная каманда імкнецца закінуць рукамі мяч у падвешаны на слупе кошык (кольца з сеткай) праціўніка.

[Англ. basket-ball.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mánnschaftssieg

m -(e)s, - спарт. кама́ндная перамо́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

асабі́ста-кама́ндны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асабі́ста-кама́ндны	асабі́ста-кама́ндная	асабі́ста-кама́нднае	асабі́ста-кама́ндныя
Р.	асабі́ста-кама́нднага	асабі́ста-кама́нднай асабі́ста-кама́нднае	асабі́ста-кама́нднага	асабі́ста-кама́ндных
Д.	асабі́ста-кама́нднаму	асабі́ста-кама́нднай	асабі́ста-кама́нднаму	асабі́ста-кама́ндным
В.	асабі́ста-кама́ндны (неадуш.) асабі́ста-кама́нднага (адуш.)	асабі́ста-кама́ндную	асабі́ста-кама́нднае	асабі́ста-кама́ндныя (неадуш.) асабі́ста-кама́ндных (адуш.)
Т.	асабі́ста-кама́ндным	асабі́ста-кама́нднай асабі́ста-кама́нднаю	асабі́ста-кама́ндным	асабі́ста-кама́нднымі
М.	асабі́ста-кама́ндным	асабі́ста-кама́нднай	асабі́ста-кама́ндным	асабі́ста-кама́ндных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асабо́ва-кама́ндны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асабо́ва-кама́ндны	асабо́ва-кама́ндная	асабо́ва-кама́нднае	асабо́ва-кама́ндныя
Р.	асабо́ва-кама́нднага	асабо́ва-кама́нднай асабо́ва-кама́нднае	асабо́ва-кама́нднага	асабо́ва-кама́ндных
Д.	асабо́ва-кама́нднаму	асабо́ва-кама́нднай	асабо́ва-кама́нднаму	асабо́ва-кама́ндным
В.	асабо́ва-кама́ндны (неадуш.) асабо́ва-кама́нднага (адуш.)	асабо́ва-кама́ндную	асабо́ва-кама́нднае	асабо́ва-кама́ндныя (неадуш.) асабо́ва-кама́ндных (адуш.)
Т.	асабо́ва-кама́ндным	асабо́ва-кама́нднай асабо́ва-кама́нднаю	асабо́ва-кама́ндным	асабо́ва-кама́нднымі
М.	асабо́ва-кама́ндным	асабо́ва-кама́нднай	асабо́ва-кама́ндным	асабо́ва-кама́ндных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адміністрацы́йна-кама́ндны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адміністрацы́йна-кама́ндны	адміністрацы́йна-кама́ндная	адміністрацы́йна-кама́нднае	адміністрацы́йна-кама́ндныя
Р.	адміністрацы́йна-кама́нднага	адміністрацы́йна-кама́нднай адміністрацы́йна-кама́нднае	адміністрацы́йна-кама́нднага	адміністрацы́йна-кама́ндных
Д.	адміністрацы́йна-кама́нднаму	адміністрацы́йна-кама́нднай	адміністрацы́йна-кама́нднаму	адміністрацы́йна-кама́ндным
В.	адміністрацы́йна-кама́ндны (неадуш.) адміністрацы́йна-кама́нднага (адуш.)	адміністрацы́йна-кама́ндную	адміністрацы́йна-кама́нднае	адміністрацы́йна-кама́ндныя (неадуш.) адміністрацы́йна-кама́ндных (адуш.)
Т.	адміністрацы́йна-кама́ндным	адміністрацы́йна-кама́нднай адміністрацы́йна-кама́нднаю	адміністрацы́йна-кама́ндным	адміністрацы́йна-кама́нднымі
М.	адміністрацы́йна-кама́ндным	адміністрацы́йна-кама́нднай	адміністрацы́йна-кама́ндным	адміністрацы́йна-кама́ндных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́ні.

1. нескл., н. Спадніца, сукенка, паліто і пад. мінімальнай даўжыні.

Мода на м. прайшла.

Насіць м.

2. прым., нязм. Максімальна кароткі (пра спадніцу, сукенку, паліто) ці вельмі маленькі.

М.-паліто.

М.-аўтамабіль.

М.-радыёпрыёмнік.

○

Міні-футбол — камандная гульня, падобная на футбол, але з меншай колькасцю ўдзельнікаў на невялікіх закрытых пляцоўках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ватэрпо́ла

(англ. water-polo)

спартыўная камандная гульня ў мяч на вадзе; воднае пола.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

велабо́л

(ад вела- + англ. ball = мяч)

спартыўная камандная гульня з мячом на веласіпедах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

футбо́л, ‑а, м.

Спартыўная камандная гульня, у якой кожная з каманд ударамі ног (ці галавы) імкнецца забіць мяч у вароты праціўніка. Яны бягуць з ракеткамі на карты, Гуляюць у футбол і пішуць вершы. Грахоўскі. Люблю я ў футболе юнацкую сілу, Дакладнасць удараў, атак прыгажосць. Панчанка.

[Англ. foot — нага і ball — мяч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)