potassium

[pəˈtæsiəm]

n., Chem.

ка́лій -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хро́мпік, ‑у, м.

Двухромавакіслы калій, які выкарыстоўваецца як акісляльнік у скураной і тэкстыльнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыя́ністы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў злучэнні з цыянам. Цыяністы калій. Цыяністая медзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сільві́н, ‑у, м.

Празрысты мінерал, падобны да каменнай солі, горка-салёны на смак; хлорысты калій.

[Фр. sylvine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рубі́дый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі метал срабрыста-белага колеру, падобны па сваіх уласцівасцях на калій і натрый.

[Ад лац. rubidus — чырванаваты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cyanide [ˈsaɪənaɪd] n. chem. цыяні́д, соль цыяніставадаро́днай кіслаты́;

cyanide of potassium цыя́ністы ка́лій

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

potas, ~u

м. хім. калій

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цыя́ністы хім Zyán-;

цыя́ністы ка́лій Zyankáli n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

калі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калію. Калійная прамысловасць. Калійны камбінат. // Які змяшчае ў сабе калій. Калійныя солі. Калійныя ўгнаенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Póttasche

f - хім. пата́ш, вуглякі́слы ка́лій

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)