вы́селкі, ‑лак;
Невялікае паселішча, якое ўзнікла на новым месцы ў выніку перасялення з іншых населеных пунктаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́селкі, ‑лак;
Невялікае паселішча, якое ўзнікла на новым месцы ў выніку перасялення з іншых населеных пунктаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тытуняво́дчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тытуняводства, звязаны з ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камбе́давец, ‑даўца,
Член камітэта беднаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаяво́дчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чаяводства, звязаны з ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбура́льны, ‑ая, ‑ае.
Які прыносіць разбурэнне, накіраваны на разбурэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэлефанізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Правесці (праводзіць) тэлефанізацыю чаго‑н., забяспечыць (забяспечваць) тэлефонам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насенняво́дчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да насенняводства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мільёншчык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эспарцэ́т, ‑у,
Кармавая меданосная шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых.
[Фр. esparcette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́пускі, ‑аў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)