in all conscience

па пра́ўдзе, пра́ўду ка́жучы; вядо́ма, зразуме́ла; бясспрэ́чна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verständlicherweise

adv натура́льна, (само́ сабо́й) зразуме́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

талко́ва прысл. разм. vernünftig; zusámmenhängend (зразумела); wie es sich gebührt, gebührend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

я́сно

1. нареч. (ярко) я́сна;

я́сно све́тит со́лнце я́сна све́ціць со́нца;

2. нареч. (отчётливо) выра́зна, я́сна;

я́сно слы́шать, ви́деть выра́зна (я́сна) чуць, ба́чыць;

ко́ротко и я́сно ко́ратка і я́сна (зразуме́ла);

3. безл., в знач. сказ. (понятно) зразуме́ла, я́сна;

я́сно без слов зразуме́ла (я́сна) без слоў;

4. безл., в знач. сказ. (о хорошей, ясной погоде) я́сна;

5. утвердительная част., разг. (в смысле «конечно») вядо́ма, зразуме́ла, безумо́ўна, бясспрэ́чна;

ты напи́шешь мне? — Я́сно, напишу́ ты напі́шаш мне? — Вядо́ма (зразуме́ла, безумо́ўна, бясспрэ́чна), напішу́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przejrzyście

1. празрыста;

2. зразумела; ясна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

то́лкам прысл. разм. vernünftig; zusámmenhängend (зразумела); wie es sich gehört (як належыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Sélbstverständlichkeit

f - дзе́янне, яко́е само́ сабо́ю зразуме́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

clearly [ˈklɪəli] adv. я́сна; выра́зна; гу́чна, зво́нка; зразуме́ла;

see clearly ба́чыць выра́зна;

sing clearly спява́ць зво́нка;

speak clearly гавары́ць выра́зна;

state one’s facts clearly я́сна вы́класці фа́кты;

understand clearly я́сна разуме́ць

2. безумо́ўна; вядо́ма; зразуме́ла; бясспрэ́чна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

есте́ственно

1. нареч. (нормально, обычно) натура́льна, звыча́йна;

2. вводн. сл. (разумеется, конечно) натура́льна, зразуме́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даба́віць, -ба́ўлю, -ба́віш, -ба́віць; -ба́ўлены; зак., каго-што і чаго.

1. Даць, наліць, насыпаць і пад. дадаткова, звыш таго, што маецца, што прызначана, або папоўніць тое, чаго не стае.

Д. вады.

Д. солі ў халаднік.

2. Сказаць або напісаць у дадатак.

Д. некалькі слоў да пісьма.

Усё зразумела, д. нечага.

|| наз. дабаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)