Verbum

падмо́кнуць, -ну, -неш, -не; -мо́к, -мо́кла; -ні́; зак.

Намокнуць знізу або крыху.

Валёнкі падмоклі.

Запалкі падмоклі.

|| незак. падмака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

падшпілі́ць, -пілю́, -пі́ліш, -пі́ліць; -пі́лены; зак., што.

Прышпіліць знізу.

П. заколкай валасы.

П. даведку да заявы.

|| незак. падшпі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

падстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які падстаўляюць знізу або збоку.

Падстаўная лесвіца.

2. Спецыяльна падабраны для якой-н. мэты, несапраўдны.

Падстаўная асоба.

наро́г, -а, М -ро́зе, мн. -і, -аў, м.

Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу і перадае яго на адвал.

|| прым. наро́жны, -ая, -ае.

падагну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не́цца; зак.

Загнуцца знізу ці пад што-н.

Край абруса падагнуўся.

|| незак. падгіна́цца, -а́ецца і падгіба́цца, -а́ецца.

даве́рху, прысл.

Да самых верхніх краёў.

Наліць у бочку вады д.

◊

Знізу даверху —

1) усюды, у любым месцы;

2) ад ніжэйшых інстанцый да вышэйшых.

падаткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Заткнуць знізу ці пад што-н.

П. падол спадніцы.

П. коўдру.

|| незак. падтыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.