Verbum

падстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які падстаўляюць знізу або збоку.

Падстаўная лесвіца.

2. Спецыяльна падабраны для якой-н. мэты, несапраўдны.

Падстаўная асоба.

падагну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не́цца; зак.

Загнуцца знізу ці пад што-н.

Край абруса падагнуўся.

|| незак. падгіна́цца, -а́ецца і падгіба́цца, -а́ецца.

наро́г, -а, М -ро́зе, мн. -і, -аў, м.

Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу і перадае яго на адвал.

|| прым. наро́жны, -ая, -ае.

даве́рху, прысл.

Да самых верхніх краёў.

Наліць у бочку вады д.

◊

Знізу даверху —

1) усюды, у любым месцы;

2) ад ніжэйшых інстанцый да вышэйшых.

падаткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Заткнуць знізу ці пад што-н.

П. падол спадніцы.

П. коўдру.

|| незак. падтыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

падсве́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Асвятляць знізу.

П. карціны.

|| зак. падсвяці́ць, -свячу́, -све́ціш, -све́ціць; -све́чаны.

|| наз. падсве́чванне, -я, н. і падсве́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

падгні́сці і падгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іе́; -і́ў, -іла́, -ло́; зак.

Зрабіцца гнілым знізу або крыху, злёгку згнісці.

Дрэва падгніло.

Падлога падгніла.

|| незак. падгніва́ць, -а́е.