зно́шваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да знасіць 1.
зно́шваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да знесці 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змыць, змы́ю, змы́еш, змы́е; змы́ты; зак., што.
1. Мыццём ліквідаваць, зняць.
З. з сябе пот.
З. сваю віну (перан.).
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знесці (вадой, цячэннем).
Вада змыла бярвенне.
|| незак. змыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. змыў, змы́ву, м. (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
снести́III сов. (о птицах) зне́сці;
ку́рица снесла яйцо́ ку́рыца зне́сла я́йка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазно́сіць, ‑зношу, ‑зносіш, ‑зносіць; зак., каго-што.
1. Знесці — пра ўсё, многае. Пазносіць каменне з поля. □ На гародзе была пакапана бульба, а на голым месцы, з якога пазносілі бульбоўнік на плот, ляжаў вялікі гарбуз. Чыгрынаў. // Знесці ў адно месца ўсіх, многіх або ўсё, многае. Прыйшла машына. У яе пазносілі раненых, і Івін паехаў у шпіталь. Алешка. Пчаляр пазносіў на зіму У сховішча ўсе вуллі. Корбан.
2. Спусціць уніз усё, многае. Пазносіць сена з вышак.
3. Сарваўшы, разбурыўшы, знесці з месца ўсё, многае. Пазносіць масты. □ [Язэп:] — Усё паламалі і пазносілі, каб іх хвароба паламала. Колас.
4. Пайшоўшы, узяць з сабой усё, многае. Пазносіць чужыя рэчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zmieść
зак.
1. змесці;
zmieść kurz ze stołu — змесці пыл са стала;
2. змесці, знесці;
zmieść z powierzchni ziemi — знесці з паверхні зямлі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
перамаўча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што і без дап.
Разм. Моўчкі знесці які‑н. папрок, не адказаць, не адазвацца на што‑н.; змоўчаць, прамаўчаць. Глушак цярпліва перамаўчаў. Паказаў, што чуе сябе вінаватым. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
добраўпара́дкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.
Навесці добры парадак, зрабіць зручным для карыстання. Добраўпарадкаваць вуліцы і плошчы горада. Добраўпарадкаваць парк. □ Райсавет вынес нават спецыяльную пастанову па .. прапанове [Расальчыхі]: знесці гаражы і добраўпарадкаваць двор. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
снести́I сов.
1. (доставить, отнести вниз) зне́сці, мног. пазно́сіць;
снести́ мешки́ в подва́л зне́сці (пазно́сіць) мяшкі́ ў падва́л;
2. (отнести куда-л.) зане́сці, мног. пазано́сіць;
снести́ письмо́ на по́чту зане́сці ліст на по́шту;
3. (сломать, разрушить) зне́сці, мног. пазно́сіць; (сорвать — ещё) сарва́ць, мног. пазрыва́ць;
бу́ря снесла́ кры́шу бу́ра зне́сла (сарва́ла) дах;
пожа́р всё снёс пажа́р усё знёс (пазно́сіў);
4. (голову) зняць, мног. пазніма́ць; сцяць;
5. (переписать, перенести вниз) зне́сці, мног. пазно́сіць, перане́сці, мног. паперано́сіць;
снести́ примеча́ние под стро́чку зне́сці заўва́гу пад радо́к;
6. (быть в силах понести что-л.) пане́сці;
подня́ть — подниму́, а не снесу́ падня́ць — падыму́, але́ не панясу́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зно́ска, ‑і, ДМ зносцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зносіць — знесці 1 (у 1, 2, 4 і 5 знач.).
2. Р мн. ‑сак. Дадатковы тэкст, змешчаны пад асноўным у самым нізе старонкі. Зрабіць зноску.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здзьмуць, ‑му, ‑меш, ‑ме; зак., што.
Ачысціць ад чаго‑н. струменем паветра, ветру. [Тата] выцер рукавом лоб, здзьмуў капельку поту з носа, абцёр травой касу і пачаў яе вастрыць. Карпюк. // Знесці што‑н. струменем паветра. Вецер здзьмуў паперу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)