verhärmt

a зму́чаны, гаро́тны, паны́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

измо́танный разг. вы́матаны; (измученный) зму́чаны; (изнурённый) змардава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ума́янный прост. сто́млены; зму́чаны, заму́чаны; см. ума́ять;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zmordowany

разм. змардаваны; змучаны; знясілены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

znękany

змучаны; змардаваны; скатаваны; знявечаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

знябы́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Змораны, змучаны. На палку, здарожаны, знябыты, абарваны, сядзеў Гарус. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verängstigt

a

1) запало́ханы

2) зму́чаны (страхам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

burnt-out

[,bɜ:rntˈaʊt]

adj.

змо́раны, зму́чаны, сто́млены, зьнясі́лены, змардава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

исте́рзанный

1. (измученный) зму́чаны, змардава́ны; (пытками) скатава́ны;

2. (изорванный) пашмата́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зра́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зраніць.

2. у знач. прым. Са слядамі ран. Зраненыя грудзі. // перан. Змучаны, спакутаваны. Зраненая душа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)