Verbum

анлайнавы слоўнік

ruck

[rʌk]

гурт, нато́ўп -у m.; ста́так -ку m.

[rʌk]

1) скла́дка, фа́лда, збо́рка f.

2) змо́ршчына f. (у во́пратцы)

v.t.

1) рабі́ць фа́лды, скла́дкі

2) мо́ршчыць, ко́мчыць (спадні́цу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

crease

[kri:s]

1) фа́лда, змо́ршчына f. (у во́пратцы), кант -у m. (на нагаві́цах)

2) лі́нія (у спарто́вых гу́льнях)

v.t.

1) рабі́ць фа́лду, скла́дкі, кант (на по́ртках), пакаме́чыць (суке́нку)

2) падстрэ́ліць (зьвяра́)

v.i.

пакамя́чыцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wrinkle

[ˈrɪŋkəl]

1) змо́ршчына, маршчы́на f.

2) маршчы́на, скла́дка f. (на во́пратцы)

v.t.

1) мо́ршчыць

He wrinkled his forehead — Ён змо́ршчыў лоб

2) пакамя́чыць

v.i.

1) мо́ршчыцца, мя́цца

This material wrinkles — Гэ́тая ткані́на мне́цца

2) маршчы́ніцца (пра ску́ру)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

скла́дка^I ж. Fálte f -, -n; Rúnzel f -, -n, Fúrche f -, -n (зморшчына);

скла́дка мясцо́васці геал. Bódenwelle f -, -n, Geländefalte f;

скла́дкі зямно́й кары́ геал. Érdfalten pl;

утварэ́нне скла́дак Fáltung f -;

глыбо́кая скла́дка tief éingelegte Fálte;

у скла́дку in Fálten;

скла́дка на штана́х Bügelfalte f;

у дро́бную скла́дку gefáltet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перасячы́ і перасе́кчы, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце, ‑сякуць; пр. перасек, ‑ла; заг. перасячы; зак., што.

1. Рассячы папалам, на часткі. Перасячы жэрдку сякерай. □ Бізуном бервяна не перасячэш. Прыказка.

2. Перайсці, пераехаць што‑н. упоперак. Перасячы вуліцу. Перасячы экватар. □ З краю ў край Перасек я краіну. Смагаровіч. Выбраўшыся з лесу, партызаны перасеклі вялікае гарыстае поле і зноў апынуліся ў бары. Сіняўскі.

3. Прайсці, пралегчы па паверхні чаго‑н. Чыгунка перасекла вобласць з усходу на захад. / Пра маршчыны, рубцы і пад. Лоб .. [жанчыны] ўздоўж перасекла глыбокая зморшчына, якая неяк адразу змяніла выраз яе ажыўленага твару. Васілевіч. // Размясціцца, прайсці ў папярочным напрамку. Дарогу, па якой ішлі партызаны, павінна была перасекчы гравійная шаша. Краўчанка. Нейкі белаваты струмень, нібы рака, перасек .. [хлопцам] дарогу і пачаў адносіць човен убок. Маўр.

4. перан. Перарэзаць, перагарадзіць каму‑, чаму‑н. (дарогу, шлях і пад.). Прыгнуўшыся, Раманчык пабег берагам рачулкі, што ўпадала ў Нёман, каб перасекчы шлях парушальніку. Пальчэўскі. І вось савецкі мірны чалавек Дарогу сухавеям перасек. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

furrow

[ˈfɜ:roʊ]

1) баразна́, баразёнка f.

2) каляі́на f. (ад ко́лаў), жо́лаб -у m. (размы́ты вадо́ю), разо́ра f.

3) скла́дка, змо́ршчына f.

4) Poet.

а) ральля́ f.

б) ні́ва f.; по́ле n.

v.t.

1) ара́ць

2) баразьні́ць

3) мо́ршчыць, утвара́ць мо́ршчыны

4) расьсяка́ць (хва́лі, паве́тра)

v.i.

1) мо́ршчыцца (пра твар), зьбіра́цца ў маршчы́ны

2) рабаці́цца (пра паве́рхню вады́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)