АМФІМІ́КСІС

(ад амфі... + грэч. mixis змяшэнне),

звычайны тып палавога працэсу ў жывёл і раслін, пры якім адбываецца зліццё ядраў мужчынскай і жаночай палавых клетак (гамет). Процілегласць апаміксісу. У вузкім сэнсе — зліццё дзвюх няродных гамет ад розных асобін (у адрозненне ад аўтаміксісу). У кветкавых раслін амфіміксіс адбываецца ў форме двайнога апладнення. Тэрмін «амфіміксіс» увёў ням. біёлаг А.Вейсман (1892) для абазначэння аб’яднання спадчынных субстанцый дзвюх асобін пры апладненні.

т. 1, с. 329

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фу́зія

(фр. fusion = зліццё, ад лац. fusio = плаўленне)

1) паглынанне манаполіямі слабейшых канкурэнтаў шляхам зліцця прадпрыемстваў;

2) лінгв. зліццё марфем, якое суправаджаецца зменай іх марфемнага складу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гаметага́мія

(ад гамета + -гамія)

зліццё дзвюх адметных па полу гамет.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Zusámmenfluss

m -es, -flüsse

1) зліццё (рэк); збор (людзей)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zusámmenlegung

f -

1) скла́дванне, склада́нне

2) аб’ядна́нне, зліццё; узбуйне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

анізага́мія

(ад аніза- + -аямія)

палавы працэс, пры якім адбываецца зліццё анізагамет.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Zusámmenlegen

n -s

1) скла́дванне, склада́нне

2) аб’ядна́нне, зліццё; узбуйне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zusámmenstoß

n -es, -stöße

1) сутыкне́нне

2) злучэ́нне, зліццё, стык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АЎТАГА́МІЯ

(ад аўта... + ...гамія),

1) самаапыленне і самаапладненне ў вышэйшых раслін, напрыклад у пшаніцы, ячменю.

2) Самаапладненне ў некаторых аднаклетачных арганізмаў (зліццё 2 ядраў), напрыклад у некаторых відаў амёб, дыятомавых водарасцяў і інш.

т. 2, с. 108

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АМАЛЬГА́ЦЫЯ БА́НКАЎ,

зліццё двух ці некалькіх самастойных банкаў у працэсе канкурэнтнай барацьбы; адна з формаў цэнтралізацыі банкаўскага капіталу. Адбываецца пры паглынанні адным буйным банкам другога ці стварэнні новага банка ў выніку зліцця банкаў.

т. 1, с. 304

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)