rückbezüglich

a зваро́тны;

~es Zéitwort зваро́тны дзеясло́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reflexive

[rɪˈfleksɪv]

adj., Gram.

зваро́тны (дзеясло́ў, займе́ньнік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

антыда́ктыль

(гр. antidaktylos = зваротны дактыль)

тое, што і анапест.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Rücklauf

m -s, -läufe зваро́тны ход; зваро́тнае цячэ́нне; зваро́тны рух

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

regressív

a зваро́тны, рэгрэсі́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zwrotny

zwrotn|y

1. паваротны;

punkt ~y — паваротны (пераломны) момант;

2. зваротны;

zapomoga ~a — зваротная суда;

3. грам. зваротны;

czasownik ~y — зваротны дзеяслоў;

zaimek ~y — зваротны займеннік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rückfahrkarte

f -, -n зваро́тны біле́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адка́т, ‑у, М ‑каце, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкочваць — адкаціць і адкочвацца — адкаціцца.

2. Спец. Зваротны рух ствала ці ўсёй гарматы пасля стрэлу. Тысячы жэрлаў гармат з адкатам узрыгваюць першы агонь. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

powrotny

powrotn|y

зваротны;

bilet ~y — зваротны білет;

w drodze ~ej — па дарозе назад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пралі́к ’памылка пры лічэнні’ (Нас.). Зваротны дэрыват ад пралічыцца < польск. przeliczyć się.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)