форт, -а, М -рце, мн. фарты́ і (з ліч. 2, 3, 4) фо́рты, -о́ў, м.

Асобнае ўмацаванне ў сістэме крапасных збудаванняў.

|| прым. фо́ртавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гідраву́зел, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.

Комплекс гідратэхнічных збудаванняў, размешчаных паблізу адзін аднаго і аб’яднаных агульнай мэтай і ўмовамі работы.

Энергетычны г.

|| прым. гідравузлавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касмадро́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пляцоўка з комплексам спецыяльных збудаванняў і тэхнічных сродкаў для запуску касмічных караблёў і штучных спадарожнікаў Зямлі.

|| прым. касмадро́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цеплаізаля́цыя, -і, ж.

Ахова жылых, вытворчых і іншых збудаванняў, цеплаўстановак, трубаправодаў і пад. ад непажаданага цеплавога абмену з акаляючым асяроддзем.

Ц. трубаправода.

|| прым. цеплаізаляцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электраперада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж.

1. Перадача электраэнергіі на адлегласць.

2. Комплекс збудаванняў для такой перадачы.

Лінія электраперадач.

|| прым. электраперада́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проекти́рование​I (разрабатывание проекта) праектава́нне, -ння ср.;

проекти́рование но́вых сооруже́ний праектава́нне но́вых збудава́нняў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

водаадво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Сістэма капаў і збудаванняў для адводу вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спортгарадо́к, ‑дка, м.

Комплекс спартыўных збудаванняў для заняткаў рознымі відамі спорту; спартыўны гарадок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Блок (сістэма збудаванняў) 2/358, 457

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

панто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пласкадоннае судна, якое служыць апорай для наплаўнога моста, якіх-н. часовых збудаванняў.

2. Плывучы мост.

Навесці п. цераз раку.

|| прым. панто́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)