рэкламацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэкламацыі. Рэкламацыйная заява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадстаўле́нне, -я, н.

1. гл. прадставіцца, прадставіць.

2. мн. -і, -яў. Пісьмовая заява з прапановай аб чым-н. (афіц.).

П. аб пераводзе на новую пасаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэнанса́цыя, ‑і, ж.

Заява адной дзяржавы другой аб скасаванні заключанага паміж імі дагавору.

[Фр. dénonciation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

protestation [ˌprɒtəˈsteɪʃn] n. fml урачы́стая зая́ва; пратэ́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэклараты́ўны, -ая, -ае.

1. Які мае форму дэкларацыі (у 1 знач.); урачысты.

Дэкларатыўная заява.

2. Не падмацаваны доказамі; знешні.

Усе яго абяцанні носяць д. характар.

|| наз. дэклараты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паклёпніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паклёпу, паклёпніка. Паклёпніцкія прыёмы. // Які змяшчае паклёп. Паклёпніцкая заява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкларацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэкларацыі; у форме дэкларацыі (у 1 знач.). Дэкларацыйная заява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зая́ўка, ‑і, ДМ ‑яўцы; Р мн. ‑явак; ж.

1. Афіцыяльная заява аб сваіх правах або атрыманні правоў на што‑н. Заяўка на вынаходніцтва.

2. Заява з патрабаваннем чаго‑н., з просьбай аб чым‑н. Заяўка на білеты. Заяўка на матэрыял. Канцэрт па заяўках радыёслухачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

assertion [əˈsɜ:ʃn] n.

1. сцве́рджанне, зая́ва

2. упэ́ўніванне, запэ́ўніванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

proposition [ˌprɒpəˈzɪʃn] n.

1. прапано́ва

2. fml зая́ва, сцве́рджанне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)