пазашыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Зашыць усё, многае. Пазашываць дзіркі. Пазашываць у падкладку дакументы.

2. Забіць дошкамі ўсё, многае. Пазашываць франтоны. Пазашываць вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Уст.

1. Закрыць адтуліну, забіўшы, заклаўшы чым‑н. Заштукаваць дзірку. Заштукаваць шчыліну.

2. Зашыць, зацыраваць так, каб было непрыкметна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sew up

зашы́ць

The doctor sewed up the wound — До́ктар зашы́ў ра́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ушы́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., што.

1. у што. Прышыць, прымацаваць або зашыць унутр.

У. гузік.

2. Паменшыць памеры чаго-н., забраўшы лішняе ў швы.

У. сукенку ў таліі.

|| незак. ушыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. ушы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і ушыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уши́ть сов.

1. в разн. знач. ушы́ць;

2. (зашить со всех сторон) зашы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падра́цца, ‑дзярэцца; зак.

Парвацца ў многіх месцах; знасіцца (пра адзенне, абутак і пад.). Газета пажоўкла ад часу, падралася па краях. Марціновіч. Занасілася Яськава бялізна, падралася. Зашыць ён можа толькі большыя дзіркі, і то іголкай-шаршаткай. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fix up

informal

а) падпра́віць, зашы́ць (дзі́рку), зала́таць; зацырава́ць; пала́дзіць палама́нае

б) упара́дкаваць (дом); ула́дзіць

в) убра́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wyreperować

зак. паправіць; адрамантаваць;

wyreperować podartą koszulę — зашыць (залапіць) парваную кашулю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zszyć

зак. сшыць;

zszyć ranę — зашыць рану;

zszyć kawałki — сшыць кавалкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падшы́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., што.

1. Прышыць што-н. ці да чаго-н. спадыспаду, знізу.

П. падкладку.

2. Зашыць, падагнуўшы вузкай паласой край чаго-н.

П. прыпол сукенкі.

3. Прышыўшы, далучыць, прымацаваць.

П. даведку ў асабістую справу.

|| незак. падшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падшыва́нне, -я, н. і падшы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. падшыўны́, -а́я, -о́е і падшы́вачны, -ая, -ае.

Падшыўны каўнерык.

Падшывачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)