3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Дзічэць, зарастаць пустазеллем.
Цыбуля без догляду глухне ад травы.
4.перан. Паступова слабець або знікаць.
Пачуцці з часам глухнуць.
|| зак.заглу́хнуць, -не; заглу́х, -хла (да 2—4 знач.) іаглу́хнуць, -ну, -неш, -не; аглу́х, -хла; -ні (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
głuchnąć
незак.
1.od czego, z czego глухнуць; станавіцца глухім;
2.заціхаць; змаўкаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гарла́сты, ‑ая, ‑ае.
Разм. З гучным крыклівыя голасам; галасісты. Спяваў гарласты певень, адзін перад другім захлёбваліся брэхам сабакі.Васілевіч.Кожны дзень на дварэ школы высокі гарласты афіцэр муштраваў салдат, якія ахоўвалі майстэрню.Пятніцкі.// Які любіць пакрычаць, паспрачацца. [Дзяк] быў крыклівы, гарласты і сваё права бараніў з такім жарам, што толькі Тарас Іванавіч Шырокі, стукнуўшы кулаком-малатком перад носам Памахайліка, наводзіў на яго страх і змушаў заціхаць.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
verlöschen
*
1.
vi(s)
1) га́снуць, патуха́ць
2) перан.заціха́ць, уці́хнуць (пра гнеў і г.д.)
2.
vt гасі́ць, тушы́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
глу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. тлух, ‑ла; незак.
1. Траціць здольнасць чуць, станавіцца глухім. Глухнуць ад выбухаў.
2.Заціхаць, станавіцца нячутным (пра гукі). Гулкі стрэл коціцца па Прыпяці і глухне ў прыбярэжных травах і чаротах.Колас.// Пераставаць дзейнічаць, працаваць (пра механізмы). Матор глухне.
3. Зарастаць, дзічэць. Пасевы глухнуць ад пустазелля.
4.перан. Паступова слабець або знікаць. З цягам часу пачуцці глухнуць.// Прыціхаць, канчацца. Бой глухне. □ За тыдзень добрае пагоды Праходзіць, глухне касавіца.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парадзе́ць, ‑ее; зак.
Стаць радзейшым, менш частым. Калісьці дрэвы абступалі ўвесь шлях, а цяпер яны вельмі парадзелі.Грамовіч.Грымоты неўзабаве пачалі аддаляцца і заціхаць, дождж парадзеў, і навокал пасвятлела.Сіняўскі.Леў Раманавіч канчаткова пераканаўся, што вельмі пастарэў: парадзелі валасы, паблеклі вочы.Асіпенка.// Паменшыцца па колькасці. Кінулася ў вочы, як парадзелі за ноч падраздзяленні.Мележ.Касяк гусей над борам парадзеў.Барадулін.// Стаць празрыстым, менш густым. Калі больш павіднела і туман парадзеў, стаў відаць супроцьлеглы бераг.Шамякін.Дзесьці далёка на ўсходзе пачынаўся золак, і ледзь-ледзь парадзела цемра.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zanikać
zanika|ć
незак.
1. знікаць; прападаць; мінаць; адміраць;
2. атрафіравацца;
3. заміраць, заціхаць; затухаць; гаснуць;
głosy ~ają w dali — галасы заміраюць удалечыні
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
die
I[daɪ]
v.i.
1) паміра́ць, кана́ць
2) канча́цца, набліжа́цца да канца́, перастава́ць працава́ць
The engine died — Рухаві́к пераста́ў працава́ць
3) informal мо́цна хаце́ць, пра́гнуць
I am dying to see him — Я пра́гну яго́ ба́чыць
4) заціха́ць(пра ве́цер), сьціха́ць; заміра́ць
•
- die down
- die away
- die off
II[daɪ]
n., pl. dies
штамп -у m., ма́трыца f.
III[daɪ]
n., pl. dice
гл. dice
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
trail2[treɪl]v.
1. цягну́ць; цягну́цца
2. валачы́; валачы́ся;
She trailed five children after her. Яна цягнула за сабою пяцярых дзяцей.