захороне́ние

1. пахава́нне, -ння ср.;

2. захава́нне, -ння ср.; см. захорони́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zdeponować

зак. аддаць на захаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przechowanie

н. захаванне, хаванне, захоўванне;

oddać bagaż na przechowanie — аддаць багаж на захаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цырымо́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цырымоннага; захаванне ўмоўнасцей у паводзінах. З усходняй цырымоннасцю.. [прамоўца] зноў доўга дзякаваў старшыні за прадастаўленае яму слова. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзерва́цыя, ‑і, ж.

1. У Паўночнай Амерыцы, Паўднёвай Афрыцы і Аўстраліі — месца прымусовага пасялення карэннага насельніцтва.

2. Захаванне чаго‑н. у рэзерве.

[Ад лац. reservare — захоўваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санітары́я, ‑і, ж.

1. Сукупнасць мерапрыемстваў, накіраваных на захаванне і ажыццяўленне правіл гігіены, на ахову здароўя насельніцтва.

2. Уст. Тое, што і гігіена.

[Ад лац. sanitas — здароўе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wérterhaltung

f - захава́нне ва́ртасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

о́канне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. окаць.

2. Спец. Захаванне ў вымаўленні ненаціскнога «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. аканне. Оканне палескіх гаворак беларускай мовы. Паўночнарускае оканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éinhaltung

f -, -en захава́нне, выкана́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кансерватызм,

захаванне пэўнай ступені ўстойлівасці біялагічнай сістэмы ў нязменным стане.

т. 7, с. 591

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)