абаро́нца, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т-ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў.

1. Той, хто каго-, што-н. абараняе, заступнік.

Абаронцы крэпасці.

Абаронцы міру.

А. дзяцей.

2. Адвакат.

На судзе выступіў а.

3. Гулец групы абароны ў футбольнай, хакейнай і пад. камандах.

Левы а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

intercessor

[,ɪntərˈsesər]

n.

хада́йнік, засту́пнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Génius

m -, -ni¦en до́бры ге́ній; засту́пнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Befürworter

m -s, - абаро́нца, засту́пнік; прыхі́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

покрови́тель (заступник) засту́пнік, -ка м.; (опекун) апяку́н, род. апекуна́ м.; (защитник) абаро́нца, -цы м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патро́н​II м. (заступнік, апякун) Patrón m -s, -e; Gönner m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Fürbitter

m -s, - прасі́цель, про́сьбіт, хада́йнік; засту́пнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хада́йнік, ‑а, м.

1. Той, хто хадайнічае за каго‑н.; заступнік, абаронца. Аляксандр Акімавіч быў нам сябрам, начальствам, добраахвотным хадайнікам па нашых больш ці менш важных справах. М. Стральцоў.

2. Уст. Асоба, якая вядзе чыю‑н. справу ў судах, установах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

substitute​1 [ˈsʌbstɪtju:t] n.

1. наме́снік; засту́пнік;

as a substitute for smb. заме́ст каго́-н.

2. заме́на; падме́на;

a substitute player запасны́ (ігро́к)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Beschüzer

m -s, -

1) абаро́нца, апяку́н

2) засту́пнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)