Боязь змен, застой, кансерватыўнасць, адсутнасць пачуцця новага. Ад прыроды спакойны і добры, .. [Хвядос], аднак, не мог мірыцца з той руцінай, абыякавасцю, якая панавала ў школах.Чарнышэвіч.
[Фр. routine.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руці́на ’боязь змен, застой, кансерватыўнасць, адсутнасць пачуцця новага’ (ТСБМ). З заходнееўрапейскіх моў, крыніцай для якіх было франц.routine ’спрыт; уменне; руціна; коснасць’ < route ’дарога, шлях, напрамак, наезджаны шлях’ (Чарных, 2, 128–129).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
slump1[slʌmp]n.
1. (in) спад, рэ́зкае падзе́нне (цэн, акцый)
2. кры́зіс, засто́й (у эканоміцы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
suspended animation[səsˌpendɪdænɪˈmeɪʃn]n.
1.med. часо́вае спыне́нне жыццёвых фу́нкцый
2.iron. по́ўная адсу́тнасць дзе́йнасці; засто́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zastój, ~oju
zast|ój
м.застой
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
руці́на
(фр. routine, ад route = дарога, напрамак)
боязь новага, застой, кансерватыўнасць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Láhmlegung
f - прыпыне́нне, спыне́нне дзе́йнасці, засто́й
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
самазаспакае́нне, ‑я, н.
Уяўнае заспакаенне сябе думкай аб тым, што справы ідуць добра. У рабоце нашай экспедыцыі намеціўся нейкі застой, настала паласа інертнасці і самазаспакаення, што вельмі небяспечна ў навуцы.Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
impas, ~u
м. тупік; застой;
znaleźć się w ~ie — апынуцца ў тупіку;
impas twórczy — творчы застой (тупік)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Stagnatión
f -, -en эк. стагна́цыя, засто́й
sich im Zústand der ~ befínden* — знахо́дзіцца ў ста́не засто́ю [стагна́цыі], перажыва́ць засто́й
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)