абязгро́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Застацца без грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аста́цца разм гл застацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

недаква́сіцца, ‑сіцца; зак.

Застацца недаквашаным, не зусім закіснуць. Малако недаквасілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяззу́бець, ‑бею, ‑бееш, ‑бее; зак.

Разм. Застацца без зубоў, стаць бяззубым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясхле́бець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Застацца без хлеба; стаць бясхлебным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увекаве́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць векапомным, застацца ў памяці нашчадкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражы́цца, -жыву́ся, -жыве́шся, -жыве́цца; -жывёмся, -жывяце́ся, -жыву́цца; -жы́ўся, -жыла́ся, -ло́ся; зак. (разм.).

Растраціўшы, пражыўшы ўсе свае грошы, застацца без сродкаў.

П. за адпачынак.

|| незак. пражыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

упрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць; -ро́шаны; зак., каго (што) з інф.

Просьбамі пераканаць зрабіць што-н.

У. застацца яшчэ на дзянёк.

|| незак. упро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. упро́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фразеалагі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Устойлівае спалучэнне слоў, якое характарызуецца пастаянным лексічным складам, устойлівай граматычнай будовай і вядомым для носьбітаў мовы значэннем, напр.: даць дуба, застацца з носам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

hold the sack

informal

заста́цца ні з чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)