пла́та

1. пла́та, -ты ж.;

за́работная пла́та зарабо́тная пла́та;

2. перен. (воздаяние) адпла́та, -ты ж.; пла́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэа́льны в разн. знач. реа́льный;

~нае жыццё — реа́льная жизнь;

р. план — реа́льный план;

~ная палі́тыка — реа́льная поли́тика;

○ ~ная зарабо́тная пла́та — реа́льная за́работная пла́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Палу́чка ’заработная плата’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. разм. полу́чка ’тс’. Дзеяслоў палуча́ць ’атрымліваць’, палучы́ць ’атрымаць’, відаць, таксама з рус. получи́ть.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жа́лаванне, ‑я, н.

Уст. Заработная плата. Зарплаты, альбо, як тады гаварылі, «жалавання», акцёрам ніхто не плаціў, і яны задавальняліся выручкамі ад спектакляў і танцаў. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

płaca

ж. плата; заработная плата; зарплата;

płaca brutto (netto) — заработная плата брута (нета);

płaca minimalna — мінімальная зарплата;

płaca realna — рэальная заработная плата;

płaca zasadnicza — асноўная зарплата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пе́нсія, пэ́нсія, пэ́нсыя ’штомесячнае грашовае забеспячэнне ў старасці, заработная плата’ (ТСБМ, Яруш., Сл. ПЗБ), ’жалаванне, узнагарода’ (Шпіл.). З польск. pensja, penzja ’сталае гадавое жалаванне, плата’, якое з лац. pēnsio ’ўзнагароджанне, плата, плацеж’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

реа́льный в разн. знач. рэа́льны;

реа́льный план рэа́льны план;

реа́льный взгляд на ве́щи рэа́льны по́гляд на рэ́чы;

реа́льная за́работная пла́та рэа́льная зарабо́тная пла́та;

реа́льное учи́лище ист. рэа́льнае вучы́лішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натура́льный в разн. знач. натура́льны;

натура́льная шко́ла лит., ист. натура́льная шко́ла;

натура́льное хозя́йство эк. натура́льная гаспада́рка;

натура́льная за́работная пла́та эк. натура́льная зарабо́тная пла́та;

натура́льный ряд чи́сел мат. натура́льны рад лі́каў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабеко́шт, ‑у, М ‑шце, м.

Грашовае выражэнне выдаткаў на выраб прадукцыі, якія складаюцца з затрат на сродкі вытворчасці і заработную плату. У выніку правядзення рацыяналізацыі вытворчасці павышалася заработная плата рабочых пры адначасовыя зніжэнні сабекошту прадукцыі. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dúrchschnittslohn

m -s, -löhne сярэ́дняя зарабо́тная пла́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)