1. Прылада для капання зямлі, выкопвання караняплодаў і пад. Жанчыны ў доўгіх спадніцах капаюць бульбу і гэтаксама стаяць, абапёршыся на капачы, каб адышла спіна.Адамчык.
2. Той, хто займаецца капаннем зямлі; землякоп.
3. Пра марудлівага, лянівага чалавека. — Капач ты з-пад цёмнае хмары, хлеба замясіць не ўмееш, хаты ніколі, як людзі, не падмяцеш!Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заме́швацьIнесов. (тесто и т.п.) заме́шивать; см.замясі́ць
заме́швацьIIнесов.
1. (корм) пригота́вливать, заме́шивать;
2. (вовлекать) заме́шивать;
1, 2 см. замяша́ць 1, 3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rozrobić
зак.
1. развесці; распусціць;
rozrobić klej — развесці клей;
2. разбавіць; разрэдзіць;
3. рашчыніць; замясіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
змясі́ць, змяшу, змесіш, змесіць; зак.
1.што. Ператварыць у аднародную вязкую масу, размешваючы, размінаючы, расціраючы што‑н. у вадзе (вадкасці); замясіць. Змясіць цеста. Змясіць гліну.
3.перан.; каго. Разм. Моцна пабіць, пакалечыць. Знайшлі дваровыя людзі пана без памяці — так змясіў яго Рымша.Якімовіч.Юзік так змясіў калом Янка, што .. [жонка] за некалькі месяцаў ледзь яго адхадзіла.Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
méngen
1.
vt зме́шваць, пераме́шваць, зблы́тваць
zu éinem Teig ~ — замясі́ць це́ста
eins ins ándere ~ — гавары́ць блы́тана
2.
(sich) уме́швацца
sich in j-s Ángelegenheiten ~ — уме́швацца ў чые́-н. спра́вы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)