Разм. Сталая жанчына, звычайна замужняя. А вакол стаяць дзяўчаты, Шмат хлапцоў, мужчын, кабет.Крапіва.Ля хат вясёлыя гамоняць людзі, Кабеты ў садзе кормяць немаўлят.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
матро́на
(лац. matrona, ад mater = маці)
паважаная замужняя жанчына, маці сямейства ў Стараж. Рыме.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
matron[ˈmeɪtrən]n.
1. сястра́-гаспады́ня (у баль ніцы); медсястра́ (у школе)
2.fml кабе́та, заму́жняя жанчы́на ў гада́х, ма́ці сям’і́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
жо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Замужняя жанчына ў адносінах да свайго мужа. Адзінока жыў на дальнім хутары З жонкай і дачкой Кажан Рыгор.Панчанка.Мужык і жонка — адна суполка.З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Малажайка ’замужняя жанчына’ (мін., КЭС). Бел. рэгіяналізм, утвораны пры дапамозе суфікса ‑ěja ад прасл.mold‑, да якіх пасля далучыўся суфікс ‑ka. Параўн. больш позняе слуц.маладайка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Verheiratete
subm, f -n, -n жана́ты, сяме́йны; заму́жняя, сяме́йная
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
лэ́дзі
(англ. lady)
жонка лорда або баранета, а таксама ўвогуле замужняя жанчына з арыстакратычных колаў у Англіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Кабе́та ’сталая жанчына, звычайна замужняя’ (БРС, ТСБМ). У гаворках вядома на значнай тэрыторыі: ’маладзіца, сталая жанчына, замужняя жанчына і г. д.’ (Касп.; КЭС, лаг.; слуц., КЭС; Мядзв., Нас., Шат., Яруш.). Запазычанне з польск. мовы, гл. Слаўскі, 2, 301. У польск. мове слова вядома па тэкстах з XVI ст., аднак выключна з пейаратыўным значэннем. Што датычыць этымалогіі, то прымальнай версіі пакуль што няма. Падрабязны агляд версій пра магчымае запазычанне ў польск. мову і спробы вытлумачыць яго мясцовае паходжанне гл. у Слаўскага, 2, 300–303.