self-contained

[,selfkənˈteɪnd]

adj.

1) замкну́ты ў сабе́

2) самадастатко́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

во́зера, -а, мн. азёры і (з ліч. 2, 3, 4) во́зеры, азёр і -аў, н.

Замкнуты ў берагах вялікі натуральны вадаём.

Лясное в.

|| памянш. азярцо́, -а́, мн. азе́рцы і (з ліч. 2, 3, 4) азярцы́, азе́рцаў, н. і азярко́, -а́, мн. азяркі́, азярко́ў, н.

|| прым. азёрны, -ая, -ае.

Полаччына — а. край.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

reserved [rɪˈzɜ:vd] adj.

1. замкнёны, замкну́ты; стры́маны;

Ellen was a shy, reserved girl. Элен была сарамлівая, замкнёная дзяўчынка.

2. зарэзервава́ны, зака́заны за́гадзя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

клейстака́рпій

(ад гр. kleistos = замкнуты + karpos = плод)

тое, што і клейстатэцый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пара́ша, ‑ы, ж.

Разм. Пасудзіна для спаражненняў і памыяў у турэмнай камеры. Усе камеры былі замкнуты на замок, бо ўжо адбылася паверка, і парашы займалі пачэснае месца каля дзвярэй. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

under lock and key

замкну́ты, пад надзе́йным замко́м, на замку́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паліго́н, ‑а, м.

1. Участак мясцовасці, спецыяльна абсталяваны для трэніровачнай стральбы і выпрабавання баявой тэхнікі. Артылерыйскі палігон. Танкавы палігон. □ — Сёння мы будзем страляць па наземных цэлях на палігоне, — гаворыць камандзір. «Маладосць».

2. У будаўнічай справе — адкрытая пляцоўка, на якой вырабляюцца жалезабетонныя канструкцыі і дэталі. Тут закладваюцца дзесяткі заводаў будаўнічых матэрыялаў: палігоны жалезабетонных канструкцый, магутныя растворныя вузлы.. Грахоўскі.

3. Спец. Тое, што і многавугольнік (замкнуты або незамкнуты). // Замкнуты і незамкнуты многавугольнік на мясцовасці і на плане.

[Ад грэч. polý — многа і gōnia — вугал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гексаэ́др

(гр. heksaedros = шасцігранны)

замкнуты шасціграннік (напр. пяцівугольная піраміда); правільны гексаэдр — куб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэрмаэлектры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Звязаны з працэсам непасрэднага пераходу цеплавой энергіі ў электрычную ў правадніках. Тэрмаэлектрычныя з’явы.

2. Заснаваны на дзеянні двух розных праваднікоў, якія ўтвараюць замкнуты ланцуг. Тэрмаэлектрычны тэрмометр. Тэрмаэлектрычны метад кантролю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клейстатэ́цый

(ад гр. kleistos = замкнуты + thekion = каробачка)

замкнутае пладовае цела некаторых сумчатых грыбоў з абалонкай без адтулін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)