залі́ты в разн. знач. зали́тый; захлёстнутый, заплёснутый; см. залі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; -то́плены; зак., што.

1. Заліць вадой паверхню чаго-н.

Рака затапіла лугі.

2. Апусціць на дно вадаёма (пра вялікія прадметы).

З. судны.

|| незак. затапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. заліваць (у 1 знач.) — заліць ​1 (у 4, 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. заліваць — заліць (у 4, 5 знач.). Заліўка падшыпнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skrwawić

зак. заліць крывёю; скрывавіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пакрыва́віць, ‑крываўлю, ‑крывавіш, ‑крывавіць; зак., што.

Разм.

1. Збіць да крыві. Пакрывавіць ногі.

2. Заліць, запэцкаць кроўю ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́льштук м. га́лстук;

◊ залажы́ць (залі́ць) за г. — прост. заложи́ть (зали́ть) за га́лстук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заплеска́ть сов.

1. (залить) заплю́хаць; залі́ць;

2. (начать плескать) заплю́хаць, пача́ць плю́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фунда́мент, -а і -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Падмурак, аснова для сцен будынка і пад.

Заліць ф.

2. -у, перан. База, апора, аснова чаго-н.

Ф. ведаў.

Навуковы ф.

|| прым. фунда́ментны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Фундаментная пліта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zalać

zala|ć

зак.

1. заліць; абліць;

rzeka ~ała łąki — рака заліла лугі;

~ć obrus — заліць абрус;

2. перан. разм. навыдумляць;

~ć robaka разм. заліць гора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)