Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
запазы́чанасць, ‑і, ж.
Наяўнасць доўгу (даўгоў). Ліквідаваць запазычанасць. □ З устанаўленнем Савецкай улады ўся запазычанасць памешчыкам, банкірам, буржуазнай дзяржаве была з сялян спісана.«Весці».//Разм. Адставанне па вучэбнай праграме; не здадзены студэнтам экзамен, залік і пад. У .. [Юркі] зноў была запазычанасць па англійскай мове, і ён пакуль ліквідаваў яе, адстаў ад хлопцаў.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zaliczyć
зак.
1. прылічыць; залічыць;
zaliczyć do swoich przyjaciół — прылічыць да ліку сваіх сяброў;
zaliczyć bramkę — спарт.. залічыць гол;
2. здаць залік;
zaliczyć matematykę — здаць залік па матэматыцы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zaliczać
незак.
1.do kogo/czego залічаць; залічваць;
2. здаваць залік;
гл. zaliczyć
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
credit2[ˈkredɪt]v.
1. крэдытава́ць
2. прыпі́сваць;
credit smb. with a quality/with a feeling прыпі́сваць каму́-н. яку́ю-н.я́касць/яко́е-н. па чуццё
3.infml ве́рыць, давяра́ць
4.AmE прыма́ць залі́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
залічы́ць, -ічу́, -і́чыш, -і́чыць; -і́чаны; зак.
1.каго (што). Уключыць у склад каго-, чаго-н., аднесці да якой-н. катэгорыі.
З. студэнтам.
З. на работу.
З. у адстаючыя.
2.што. Прылічыць каму-н., занесці на чый-н. рахунак.
З. на бягучы рахунак дзвесце рублёў.
З. у агульны бюджэт.
3.што. Прыняць што-н. у лік чаго-н.
З. пяць рублёў у пагашэнне доўгу.
4.што. Адобрыць, паставіўшы залік.
З. курсавую работу.
|| незак.залі́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз.залі́чванне, -я, н.
|| наз.залічэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кама́ндны
1. Kommándo-;
кама́ндны склад Kommándobestand m -(e)s, -bestände;
кама́ндны пункт Geféchtsstand m -(e)s, -stände;
кама́ндны пост Kommándoposten m -s, -;
2.спарт Mánnschaft-;
кама́ндны залі́к Mánnschaftswertung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
1. Уключыць у склад каго‑, чаго‑н., у якую‑н. катэгорыю. Залічыць студэнтам. Залічыць на работу. □ — Можаш, Сцяпан Захаравіч, залічыць мяне ў брыгаду па зборцы машын, — сказаў Амяллян.Хадкевіч.// Адвесці да ліку пэўных асоб, прадметаў, з’яў. Залічыць у адстаючыя. Залічыць раман да лепшых твораў.
2. Прылічыць каму‑н., занесці на чый‑н. рахунак. Залічыць працадзень.
1. Здаць у карыстанне што‑н. нанава, на іншых умовах або каму‑н. другому. Пераздаць зямлю ў арэнду. Пераздаць пакой.
2.Разм. Здаць экзамен, залік паўторна, яшчэ раз. А мне ўспамінаецца, як некалі Барыс усё скардзіўся, што яму цяжка даецца матэматыка. Я ж казаў, што невялікая бяда і пераздаць адзін прадмет і ні ў якім выпадку не трэба кідаць вучобу ў машынабудаўнічым тэхнікуме.Мыслівец.
3. Здаць, раздаць нанава (карты).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лёгкасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць лёгкага (у 1–5 знач.). Светлая абліцоўка надавала .. [дому] лёгкасць.Шахавец.Я ведаю вашу [пілотаў] паходку: Разлічаны крок і размах І лёгкасць у жэстах кароткіх, Якой не ўладае і птах.Глебка.Са здзіўляючай лёгкасцю Ірына магла спакойна круціцца цэлы вечар на танцульках, хоць заўтра трэба было ісці здаваць чарговы залік.Краўчанка.
2. Пра стан унутранай свабоды, радасці, спакою. Таццяна слухала маладога чалавека, і незвычайная лёгкасць апаноўвала яе.Васілёнак.Даўно не адчуваў Пракоп такой лёгкасці, такога спакою душы, як цяпер.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)