сту́дня, ‑і, ж.

Калодзеж. Ідучы вуліцаю, Глушкевіч убачыў, як насустрач яму ад студні набліжалася рослая жанчына з суднамі вады. Дуброўскі. Аня бачыла, як .. [салдат] выйшаў на двор, выцягнуў вады са студні, стаў заліваць у машыну. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

inundate

[ˈɪnʌndeɪt]

v.t.

1) заліва́ць, затапля́ць

2) перапаўня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цэментава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак.

1. што. Заліць (заліваць) цэментам.

2. што. Падвергнуць (падвяргаць) цэментацыі (у 1 і 3 знач.).

3. перан., каго-што. Згуртаваць (гуртаваць), з’яднаць (яднаць).

Ц. рады аднадумцаў.

|| зак. яшчэ зацэментава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны (да 1 знач.) і сцэментава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. цэментава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

По́йма 1 ’частка рачной даліны, якая затапляецца вадой у час разліву’ (ТСБМ), ’разводдзе’ (Сл. ПЗБ), ’сена, скошанае ў такім месцы, якое было заліта ракою, што выйшла з берагоў’ (Нас.). Параўн. укр. по́йма ’пойма’, пойма́ти ’пакрываць; заліваць (пра ваду)’, рус. паём ’пойма’, ’глыбокае месца ў рацэ з вірам’, займа ’пойма’, ’заняты ўчастак зямлі’, поимать ’заліваць вадой у паводку’. Ад *pojęti < *jęti, да імаць (гл.).

По́йма 2 ’астаткі нітак з боку бёрда’ (ТС). Гл. пайам ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

flood​2 [flʌd] v. затапля́ць, заліва́ць, навадня́ць; запаўня́ць;

Cheap imported goods are flooding the market. Танныя імпартныя тавары навадняюць рынак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прылі́ць ’заліць’, прыліва́ць ’настойваць (настойку)’; таксама аддзеяслоўны назоўнік прылі́ўка (прылі́вачка) ’падліўка’ (Ян.). Да ліць (гл. лі́цца) з развіццём і пашырэннем семантыкі; ст.-рус. приливати, рус. прилива́ти, укр. прилива́ти ’заліваць; паліваць; даліваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

überflúten

vt

1) заліва́ць, затапля́ць

2) навадня́ць (рынак таварамі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überschwémmen

vt

1) заліва́ць, затапля́ць

2) навадня́ць (рынак таварамі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

suffuse

[səˈfju:z]

v.t.

разьліва́ць, заліва́ць (пра ва́дкасьці, ко́лер); пакрыва́ць (пра румя́нец)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заліва́нне ср.

1. в разн. знач. залива́ние; захлёстывание, заплёскивание; см. заліва́ць 1;

2. (покрытие, заполнение чем-л. жидким) зали́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)