прапанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., каму.

1. каго-што або з інф. Падаць (падаваць) на абмеркаванне як пэўную магчымасць.

П. новы праект. П. пабудаваць мост.

П. чыю-н. кандыдатуру для абмеркавання.

2. што. Запытаць (пытаць), задаць (задаваць).

П. пытанне. П. задачу.

3. каго-што. Даць (даваць) у чыё-н. распараджэнне.

П. свае паслугі.

4. з інф. Патрабаваць, загадаць (загадваць) што-н. зрабіць (рабіць).

П. закончыць пабудову ў тыднёвы тэрмін.

|| незак. яшчэ прапано́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прапано́ва, -ы, ж. і прапанава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

prym, ~u

м. уст. першынство;

wieść prym — адыгрываць вядучую ролю; задаваць тон; весці рэй

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trouble​2 [ˈtrʌbl] v.

1. турбава́ць; турбава́цца; непако́іць; непако́іцца;

I’m sorry to trouble you, but… Прабачце, што турбую вас, але…

2. fml задава́ць кло́пату;

May I trouble you for the sugar? Магу я папрасіць вас перадаць цукар?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ángeben

*

1.

vt

1) ука́зваць, называ́ць, дава́ць зве́сткі

2) дано́сіць (на каго-н.)

den Ton ~ — задава́ць тон

2.

vi хвалі́цца, выхваля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. каго-што, з дадан. сказам і без дап. Звяртацца да каго‑н. з пытаннем, каб даведацца пра што‑н., задаваць пытанне. — Ну, як жа вам, панічок, гасцілася? — пытала бабка Лабановіча. Колас. У людзей пытай, ды свой розум май. Прыказка. // Весці апытванне (вучняў). Паўтарэнне ішло як звычайна: адных настаўніца выклікала да дошкі, другіх — пытала з месца. Шыловіч.

2. што і чаго. Прасіць дазволу на што‑н., звяртацца з якой‑н. просьбай. Пытаць дазволу. Пытаць дарогі. □ Галодны прысмакаў не пытае. Прыказка. // Прасіць, патрабаваць паказаць (дакумент). Пытаць пасведчанне. □ То прападае, то зноў, варухнуўшы галінай, У пешаходаў пытае яна [граніца] пашпарт. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

assign [əˈsaɪn] v.

1. дава́ць, задава́ць; даруча́ць;

assign homework (за)дава́ць дама́шняе зада́нне;

The teacher assigned each of the pupils a different task. Настаўнік даў кожнаму вучню розныя заданні.

2. назнача́ць, прызнача́ць, вызнача́ць (дзень, тэрмін)

3. перадава́ць правы́/маёмасць;

The agreement assigns copyright to the publisher. Згодна з пагадненнем аўтарскае права перадаецца выдаўцу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pace

[peɪs]

1.

n.

1) хада́ f.; ху́ткасьць f., тэмп -у m.

2) крок -у m., даўжыня́ кро́ку

3) спо́саб хады́ або́ бе́гу каня́ (рысь, галёп), алю́р -у m

4) і́нахадзь f. (ко́нскі бег)

keep pace with — не адстава́ць ад каго́, ісьці́ наро́ўні з кім

set the pace —

а) задава́ць тэмп

б) быць пры́кладам для і́ншых

2.

v.

1) задава́ць тэмп або́ ху́ткасьць (у спабо́рніцтвах)

2) кро́чыць, хадзі́ць

pace the floor — хадзі́ць сюды́ -туды́ па пако́і, ме́раць кро́камі пако́й

3) ісьці́ звыча́йным кро́кам

4) ме́раць, вымяра́ць кро́кам

5) практыкава́ць (каня́)

6) ісьці́ і́нахадзьдзю (пра каня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assign

[əˈsaɪn]

v.t.

1) назнача́ць, прызнача́ць

The judge assigned a day for the trial — Судзьдзя́ прызна́чыў дзень суду́

2) дава́ць, задава́ць

to assign homework — зада́ць ха́тнюю пра́цу

3) устанаўля́ць, выяўля́ць

No cause could be assigned to the fire — Не маглі́ вы́явіць прычы́ны пажа́ру

4) перадава́ць (маёмасьць, правы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áufgeben

* vt

1) задава́ць (урок)

2) здава́ць (багаж)

3) адмаўля́цца (ад чаго-н.)

das Amt ~ — адмо́віцца ад паса́ды

die Hóffnung ~ — стра́ціць надзе́ю

4) спарт. падава́ць (валейбол); шахм. прайгра́ць, здава́ць па́ртыю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

question​2 [ˈkwestʃən] v.

1. пыта́ць, пыта́цца; задава́ць пыта́нні; распы́тваць;

question smb. (about/on smth.) распы́тваць каго́-н. (пра што-н.); дапы́тваць;

He was arrested and questioned about the missing money. Яго арыштавалі і дапытвалі пра грошы, што прапалі.

2. сумнява́цца, падвярга́ць сумне́нню;

question a decision сумнява́цца ў пра́вільнасці рашэ́ння;

I question whether he is right. Я не ўпэўнены, што ён мае рацыю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)