heal

[hi:l]

1.

v.t.

1) лячы́ць, выле́чваць (хваро́бу), гаі́ць, заго́йваць (ра́ну)

2) ачышча́ць (ваду́)

2.

v.i.

гаі́цца, заго́йвацца

The fractured bone soon healed — Злама́ная косьць ху́тка загаі́лася

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verwáchsen

*

I

vi (s)

1) заго́йвацца, зараста́ць

2) зраста́цца

3) зажыва́ць (пра рану)

II

a

1) заро́слы

2) гарба́ты, скрыўлены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scar

I [skɑ:r]

1.

n.

шрам, шнар -а m.; рубе́ц -ца́ m. (ад ра́ны)

2.

v.t.

рабі́ць шрам, дра́піну, шкра́баць

3.

v.i.

зарубцо́ўвацца; заго́йвацца, пакі́нуўшы рубе́ц

II [skɑ:r]

n.

стро́мкая скала́; стро́ма f.; про́рва, бе́здань f., прадо́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skin​2 [skɪn] v.

1. здзіра́ць ску́ру; лупі́ць;

skin a rabbit здыма́ць шку́ру з труса́;

skin an apple здыма́ць з я́блыка шку́рку;

skin smb. alive жыўцо́м драць шку́ру; спуска́ць шку́ру (з каго-н.); не пакіда́ць жыво́га ме́сца (на кім-н.);

I skinned my knee. Я абадраў калена.

2. зарубцо́ўвацца, заго́йвацца; пакрыва́цца то́нкаю пле́ўкаю;

The wound began to skin over. Рана пачала зарубцоўвацца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)