нясы́ты, ‑ая, ‑ае.

Які набраў мала сала, тлушчу (пра жывёлу, якая ідзе на забой). Нясытае парася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́рмны, ‑ая, ‑ае.

Якога кормяць на забой; адкормлены. Пад павеццю, разрыўшы яму, ляжаў кормны кабан. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скуралу́пня, ‑і, ж.

Разм. Месца, дзе забіваюць жывёлін, прызначаных на забой, і здзіраюць з іх скуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ubój, uboju

м. зарэз; забой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kóhlenstoß

m -es, -stöße ву́гальны забо́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зарэ́з, ‑у, м.

Спец. Забой жывёлы на мяса. Выбракоўка жывёлы на зарэз.

•••

Да зарэзу — крайне, надзвычайна (патрэбна, неабходна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ко́рмны ’якога кормяць на забой, адкормлены’ (ТСБМ, Шат., Бяльк., З нар. сл.). Гл. кормнік, корм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шахцёр, ‑а, м.

Горнарабочы, які працуе ў шахце. Аднойчы на змене, Прайшоўшы забой, Шахцёры спачыць там Прыселі на камень. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адклеймава́ць, ‑кляймую, ‑кляймуеш, ‑кляймуе; зак., каго-што.

Паставіць кляймо на пэўных прадметах, групе прадметаў; заклеймаваць. Адклеймаваць лес. Адклеймаваць жывёлу на забой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канаго́н, ‑а, м.

У шахтах — паганяты каня, запрэжанага ў ваганетку. [У Данбасе Адам] стаў спачатку канагонам, затым крапільшчыкам, а пасля і ў забой пайшоў. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)