Verbum

загубі́ць, -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены; зак.

1. каго-што. Пагубіць, давесці да смерці.

З. чалавека.

З. чыё-н. жыццё (сапсаваць жыццё каму-н., зрабіць няшчасным).

2. што. Марна патраціць (разм.).

З. многа грошай.

існава́нне, -я, н.

1. гл. існаваць.

2. Жыццё, спосаб жыцця.

Сродкі на і.

наслужы́цца, -лужу́ся, -лу́жышся, -лу́жыцца; зак. (разм.).

Многа, доўга паслужыць.

Н. за сваё жыццё.

замо́жны, -ая, -ае.

Матэрыяльна добра забяспечаны, багаты.

Заможнае жыццё.

|| наз. замо́жнасць, -і, ж.

аске́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які вядзе аскетычнае жыццё.

безжурбо́тны, -ая, -ае.

Не азмрочаны журбой, смуткам.

Безжурботнае жыццё.

|| наз. безжурбо́тнасць, -і, ж.

самазахава́нне, -я, н.

Імкненне захаваць сваё жыццё, засцерагчы сябе ад небяспекі.

Інстынкт самазахавання.

акра́сіць, акра́шу, акра́сіш, акра́сіць; акра́шаны; зак., каго-што.

1. Тое, што і закрасіць.

А. боршч смятанай.

2. перан. Зрабіць весялейшым, больш цікавым (жыццё, існаванне і пад.).

Чым-небудзь а. жыццё.

|| незак. акра́шваць, -аю, -аеш, -ае.

жуі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак. (уст.).

Жыць толькі асалодамі, уцехамі; весці разгульнае жыццё.