мальбе́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Падстаўка для падрамніка з палатном, на якой мастакі пішуць карціны.

|| прым. мальбе́ртны, -ая, -ае.

Школа мальбертнага жывапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́канапіс, ‑у, м.

Пісанне ікон як від рэлігійнага жывапісу. Старажытны іканапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрэ́ска, -і, ДМ фрэ́сцы, мн. -і, -сак, ж.

1. Карціна, напісаная вадзянымі фарбамі на свежаатынкаванай сцяне.

Фрэскі манастыра.

2. Від жывапісу: насценны роспіс.

|| прым. фрэ́скавы, -ая, -ае.

Ф. жывапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Máleratelier

[-lie:]

n -s, -s сту́дыя [майстэ́рня] мастака́ (жы́вапісу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пленэры́зм, ‑у, м.

Напрамак жывапісу, які вызначаецца імкненнем да найпраўдзівейшай перадачы прыроднага асвятлення, колеру, навакольнай атмасферы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́вапіс, ‑у, м.

1. Від выяўленчага мастацтва, які перадае прадметы і з’явы навакольнага свету пры дапамозе фарбаў. Творы жывапісу. Пейзажны жывапіс. // Характар, манера мастацкага паказу, уласцівыя гэтаму віду мастацтва. Слабыя і моцныя бакі жывапісу мастака.

2. зб. Творы гэтага віду мастацтва: карціны, фрэскі і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаты́пія, ‑і, ж.

Фотамеханічнае ўзнаўленне паўтонавых і шматколерных адлюстраванняў (фотаздымкаў, акварэльных малюнкаў, твораў алейнага жывапісу) сродкамі высокага друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́вапіс, -у, м.

1. Від выяўленчага мастацтва, звязаны з адлюстраваннем прадметаў і з’яў рэальнага свету пры дапамозе фарбаў.

Школа жывапісу.

2. зб. Творы гэтага віду мастацтва.

Станковы ж.

|| прым. жывапі́сны, -ая, -ае.

Жывапісная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grammar

[ˈgræmər]

n.

1) грама́тыка f.

2) асно́вы

the grammar of painting — асно́вы жы́вапісу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

landscape [ˈlændskeɪp] n.

1. краяві́д, пейза́ж, ландша́фт

2. пейза́ж (від жывапісу, малюнак)

3. агу́льная карці́на/сітуа́цыя (перан.);

political landscape агу́льная паліты́чная сітуа́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)